Maciej Bielicki
 Maciej Bielicki w 1933 | |
| Data i miejsce urodzenia |
18 września 1906 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
27 listopada 1988 |
| docent nauk fizycznych | |
| Specjalność: astronomia | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1956 – mechanika nieba |
| Habilitacja |
1966 – mechanika nieba |
| Praca naukowa | |
| Uczelnia |
Uniwersytet Warszawski |
| Instytut | |
| Okres zatrudn. |
1928–1976 |
| Odznaczenia | |
 | |
Maciej Bielicki (ur. 18 września 1906 w Warszawie, zm. 27 listopada 1988 tamże) – polski astronom, doktor habilitowany, wieloletni współpracownik Briana Marsdena. Docent Obserwatorium Astronomicznego Uniwersytetu Warszawskiego, wychowawca wielu pokoleń studentów astronomii. Specjalizował się w obliczaniu orbit komet, meteorów i sztucznych satelitów Ziemi. Współtwórca Katalogu orbit komet jednopojawieniowych. Członek Polskiego Towarzystwa Miłośników Astronomii od 1922 roku. Przez wiele lat aktywnie wspierał PTMA i popularyzował astronomię[1][2][3].
Życiorys
Syn Stefana i Heleny Zofii z Kuczyńskich[4]. Ukończył Państwowe Gimnazjum im. Stanisława Staszica (1926)[5][6] i Uniwersytet Warszawski[4]. Już w czasie studiów został asystentem na Uniwersytecie Warszawskim. Wspólnie z Michałem Kamieńskim przed II wojną światową badał teorię ruchu komety 14P/Wolf[7]. W 1935 brał udział w poszukiwaniach meteorytu Łowicz[8]. Doktoryzował się w roku 1956 na UW (promotorem był Włodzimierz Zonn)[8][2]. W październiku kolejnego roku zorganizował stację obserwacji wizualnych sztucznych satelitów i sam wykonał tysiące obserwacji[9]. Habilitował się w roku 1966 na UW, a dekadę później przeszedł na emeryturę. Później związany z Wyższą Szkołą Pedagogiczną w Olsztynie oraz Zakładem Mechaniki Nieba Centrum Badań Kosmicznych PAN[2].
W 1979 roku z inicjatywy Polskiego Towarzystwa Miłośników Astronomii został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Zmarł w Warszawie, pochowany na cmentarzu komunalnym Północnym (kwatera W-III-16-3-7)[10].
Przypisy
- ↑ Roman Fangor, 100-lecie urodzin Macieja Bielickiego 2006 r. [online], www.astrojawil.pl [dostęp 2022-10-26].
- 1 2 3 Krzysztof Ziołkowski, Maciej Bielicki (1906-1988), „Urania”, LX (10), październik 1989, s. 299–306, ISSN 0042-0794.
- ↑ Marek Zawilski, Wojciech Burzyński, Sekcja Obserwacji Pozycji i Zakryć PTMA, [w:] Krzysztof Ziołkowski (red.), 100 lat Polskiego Towarzystwa Miłośników Astronomii 1919–2019, Kraków: Polskie Towarzystwo Miłośników Astronomii, 2020, s. 158, ISBN 978-83-955493-2-8, OCLC 1225228099.
- 1 2 Stanisław Łoza (red.), Czy wiesz kto to jest?, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 42.
- ↑ Szkoła im. Stanisława Staszica w Warszawie 1906–1950.
- ↑ Znani absolwenci XIV Liceum Ogólnokształcącego im. Stanisława Staszica w Warszawie [dostęp 2023-10-04].
- ↑ Stanisław Łoza (wyd.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: 1938, s. 42. [dostęp 2023-10-04].
- 1 2 Michał Kamieński, Zarys dziejów Obserwatorium Warszawskiego 1815–1945, „Studia i Materiały z Dziejów Nauki Polskiej”, Seria C (zeszyt 2), 1959, s. 69-116, ISSN 0023-589X.
- ↑ Maciej Bielicki, Metody wizualnych obserwacji sztucznych satelitów Ziemi w Obserwatorium Astronomicznym Uniwersytetu Warszawskiego (nr kodowy stacji 155), „Postępy Astronomii” (3), 1962, s. 219–235.
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna [online], Warszawskie cmentarze [dostęp 2022-01-15].
Bibliografia
- Szkoła im. Stanisława Staszica w Warszawie 1906–1950. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1988, s. 505. ISBN 83-06-01691-2.
Linki zewnętrzne
- Konrad Rudnicki: Jak zostałem astronomem?. [w:] Urania – Postępy Astronomii 2/2003 [on-line]. [dostęp 2014-07-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-05-18)].
- Irena Jarosińska-Małek: Maciej Bielicki w latach 50. lub 60.. Ośrodek Karta. [dostęp 2024-08-08].