Maciej Piotrowski (lotnik)
 podpułkownik dypl. pilot | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki |
65. eskadra liniowa |
| Stanowiska |
dowódca eskadry |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 _BAR.svg.png){kind=small}   | |
.svg.png){kind=small}
Maciej Piotrowski(ur. 13 grudnia 1907 r. w Tyczynie, zm. 22 maja 1992 r. w Walton-on-Thames) – podpułkownik dyplomowany pilot Wojska Polskiego, żołnierz Polskich Sił Powietrznych, dowódca 65. eskadry liniowej i dywizjonu 309. Odznaczony Orderem Imperium Brytyjskiego.
Życiorys
Syn Stanisława i Jadwigi z d. Osorya-Bukowska. W 1927 r. zdał egzamin maturalny w Korpusie Kadetów Nr 1 i zgłosił się do odbycia służby wojskowej. Wstąpił do Szkoły Podchorążych Lotnictwa. Naukę ukończył w 1930 r. z 24 lokatą i specjalnością obserwatora[1].
Został przydzielony do 65. eskadry liniowej. Następnie został przesunięty do 63. eskadry towarzyszącej i w pułkowej szkole odbył przeszkolenie w zakresie pilotażu. Z racji swych plastycznych umiejętności zaprojektował odznakę 6. pułku Lotniczego i godło 65 eskadry liniowej[2]. W 1937 r. został skierowany na studia Wydziale Historii Sztuk Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. We wrześniu 1938 r. zastępował dowódcę 62. eskadry liniowej[3]. 1 stycznia 1939 r. został zastępcą dowódcy 65. eskadry liniowej, w lipcu został jej dowódcą[4].
W składzie 65 eskadry walczył podczas wojny obronnej[5]. 1 września jego jednostka została przemianowana na 5. eskadrę bombową lekką[6]. W trakcie walk został ranny i krótko przebywał w szpitalu we Lwowie. Po agresji ZSRR na Polskę wydostał się z Lwowa i z rzutem kołowym eskadry 18 września w Kutach przekroczył granicę z Rumunią[7].
Przedostał się do Francji, następnie wyjechał do Wielkiej Brytanii. Zgłosił się do służby w Polskich Siłach Powietrznych, otrzymał numer służbowy RAF P-0003[8]. Przeszedł przeszkolenie na sprzęcie angielskim i 23 listopada 1940 r. został przydzielony do dywizjonu 309. 4 czerwca 1941 r. został dowódcą eskadry, 15 marca 1943 r. został zastępcą dowódcy dywizjonu[9]. 15 października 1943 r. objął dowództwo nad tą jednostką[10] i sprawował je do 2 kwietnia 1944 r.[11]
1 maja 1944 r. został skierowany do Wyższej Szkoły Lotniczej, które ukończył 15 listopada i powrócił do dywizjonu 309. 8 lutego 1945 r. otrzymał przydział do dywizjonu 318, w którym wykonał 4 loty bojowe[9]. W dywizjonie 318 pełnił funkcję zastępcy dowódcy, następnie został skierowany na stanowisko wykładowcy w Wyższej Szkole Lotniczej[12].
Po zakończeniu działań wojennych nie zdecydował się na powrót do Polski, pozostał na emigracji i wyjechał do Stanów Zjednoczonych[13]. Zmarł 22 maja 1992 r. w Walton-on-Thames, został pochowany na cmentarzu Brookwood w Surrey[12].
Ordery i odznaczenia
Za swą służbę otrzymał odznaczenia[14]:
- Krzyż Walecznych,
- Medal Lotniczy – trzykrotnie,
- Order Imperium Brytyjskiego.
Przypisy
- ↑ Pawlak 2009 ↓, s. 94.
- ↑ Pawlak 1989 ↓, s. 341.
- ↑ Pawlak 1989 ↓, s. 356.
- ↑ Pawlak 1989 ↓, s. 365.
- ↑ Pawlak 1991 ↓, s. 248.
- ↑ Pawlak 1991 ↓, s. 250.
- ↑ Pawlak 1991 ↓, s. 255.
- ↑ Krzystek 2012 ↓, s. 453.
- 1 2 Zieliński, Krzystek 2002 ↓, s. 171.
- ↑ Król 1990 ↓, s. 231.
- ↑ Król 1990 ↓, s. 233.
- 1 2 Krzystek 2012 ↓, s. 454.
- ↑ Zieliński, Krzystek 2002 ↓, s. 172.
- ↑ Piotrowski Maciej. Personel Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii 1940-1947. [dostęp 2023-12-18]. (pol.).
Bibliografia
- Wacław Król: Polskie dywizjony lotnicze w Wielkiej Brytanii 1940-1945. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1990. ISBN 83-11-07695-2. OCLC 834110269.
- Tadeusz Jerzy Krzystek, [Anna Krzystek]: Polskie Siły Powietrzne w Wielkiej Brytanii w latach 1940-1947 łącznie z Pomocniczą Lotniczą Służbą Kobiet (PLSK-WAAF). Sandomierz: Stratus, 2012. ISBN 978-83-61421-59-7. OCLC 276981965.
- Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w latach 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1989. ISBN 83-206-0760-4. OCLC 69601095.
- Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w Wojnie Obronnej 1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1991. ISBN 83-206-0795-7. OCLC 830072566.
- Jerzy Pawlak: Absolwenci Szkoły Orląt: 1925-1939. Warszawa: Retro-Art, 2009. ISBN 83-87992-22-4. OCLC 69472829.
- Józef Zieliński, Tadeusz Krzystek: Dowódcy dywizjonów Polskich Sił Powietrznych na Zachodzie = Commanders of the Polish Air Force squadrons in the West. Poznań: Bellona, 2002. ISBN 83-11-09553-1. OCLC 52033660.