Macrocystidia reducta
![]() | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Macrocystidia reducta |
| Nazwa systematyczna | |
| Macrocystidia reducta E. Horak & Capellano Sydowia 33: 53 (1980) | |
Macrocystidia reducta E. Horak & Capellano – gatunek wielkoowocnikowych podstawczaków należący do rodziny Macrocystidiaceae[1].
Taksonomia
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Macrocystidia, Macrocystidiaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Gatunek ten został po raz pierwszy opisany przez Dereka Reida w artykule New or interesting records of Australian Basidiomycetes: IV, opublikowanym w „Transactions of the British Mycological Society” z 1986 r. Nadał mu nazwę Agrogaster coneae. W tej samej publikacji wyodrębniono dla tego gatunku nowy rodzaj, Agrogaster[2], który z uwagi na budowę skórki kapelusza i zabarwienie zarodników zaliczono do rodziny gnojankowatych (Bolbitiaceae). Nazwa rodzajowa złożona jest z pierwszego członu rodzaju Agrocybe w kombinacji z członem „gaster”, wskazującym na podobieństwo do tzw. „wnętrzniaków” (Gasteromycetes)[2].
Agrogaster coneae okazał się synonimem wcześniej opisanego gatunku Macrocystidia reducta[1].
Charakterystyka
Grzyby z gatunku Macrocystidia reducta tworzą naziemne, agarykoidalne lub sekotioidalne owocniki o wysokości do 4 cm. Kapesz średnicy 1,0–1,5 cm, o różnym pokroju, brązowawy w odcieniu sjeny nieco higrofaniczny (suchy jaśniejszy), o gładkiej, woskowej powierzchni. Blaszki w akgarykoidalnych owocnikach regularne, średnio gęste, wąsko przyrośnięte do trzonu. W owocnikach sekotioidalnych hymenofor składa się z blaszek mocno anastomozujących, tworzących wewnątrz owocnika zamknięte komory. Trzon o wysokości 1,5-2 (do 4) cm i średnicy 0,2–0,25 cm. Miąższ o barwach od kremowobiałej do sjeny. Podstawki czterozarodnikowe, cienkościenne, hialinowe. Zarodniki elipsoidalne lub łezkowate, o wymiarach ok. 10×5,5 μm, nieamyloidalne[2].
Występowanie
Gatunek ten odkryto na Nowej Zelandii, pod zastrzalinami Podocarpus dacrydioides i Podocarpus spicatus[2].
Przypisy
- 1 2 3 P.M. Kirk, Index Fungorum [online] [dostęp 2024-10-20] (ang.).
- 1 2 3 4 D.A. Reid. New or interesting records of Australian Basidiomycetes: IV. „Transactions of the British Mycological Society”. 86, s. 429, 1986.
