Magadan
![]() | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||
| Data założenia |
1929 | ||||
| Mer |
Władimir Pietrowicz Pieczonyj | ||||
| Powierzchnia |
295 km² | ||||
| Wysokość |
70 m n.p.m. | ||||
| Populacja (2020) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
| Nr kierunkowy |
4132 | ||||
| Kod pocztowy |
685000 | ||||
| Tablice rejestracyjne |
49 | ||||
Położenie na mapie obwodu magadańskiego ![]() | |||||
Położenie na mapie Rosji ![]() | |||||
| Strona internetowa | |||||
Magadan (ros. Магадан) – stolica obwodu magadańskiego w azjatyckiej części Federacji Rosyjskiej, port nad Morzem Ochockim; 92 tys. mieszkańców (2020)[2].
Klimat i geografia
Klimat Magadanu jest subarktyczny. W styczniu temperatura spada do –40 °C, natomiast w lipcu notuje się temperatury od 12 do 16 °C.
Magadan położony jest nad Morzem Ochockim w Górach Kołymskich pokrytych tajgą oraz tundrą.
| Miesiąc | Sty | Lut | Mar | Kwi | Maj | Cze | Lip | Sie | Wrz | Paź | Lis | Gru | Roczna |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Rekordy maksymalnej temperatury [°C] | 2.4 | 1.4 | 5.8 | 9.7 | 16.8 | 24.4 | 26.0 | 24.8 | 18.2 | 12.3 | 6.6 | 3.6 | 26,0 |
| Średnie temperatury w dzień [°C] | -13.8 | -12.7 | -7.9 | -1.5 | 5.0 | 11.3 | 14.8 | 15.0 | 10.3 | 1.7 | -7.2 | -12.4 | 0,2 |
| Średnie dobowe temperatury [°C] | -16.0 | -15.4 | -11.2 | -4.5 | 2.3 | 8.3 | 12.3 | 12.4 | 7.6 | -0.8 | -9.5 | -14.6 | −2,4 |
| Średnie temperatury w nocy [°C] | -18.2 | -18.0 | -14.4 | -7.4 | -0.5 | 5.3 | 9.7 | 9.8 | 5.0 | -3.2 | -11.9 | -16.7 | −5,0 |
| Rekordy minimalnej temperatury [°C] | -30.5 | -32.5 | -28.7 | -21.7 | -10.2 | -3.0 | 4.0 | 1.2 | -5.1 | -19.4 | -26.9 | -30.2 | −32,5 |
| Opady [mm] | 15.7 | 13.0 | 16.8 | 32.1 | 36.6 | 46.5 | 73.1 | 97.8 | 84.5 | 75.5 | 58.1 | 25.1 | 574,8 |
| Źródło: Магадан - meteolabs.ru {{{accessdate}}} | |||||||||||||
Historia
W roku 1928 na miejscu obecnego miasta została założona pierwsza osada o nazwie Nagajewo. Intensywna rozbudowa zaczęła się w 1933 roku w wyniku decyzji wysokiego funkcjonariusza OGPU Eduarda Berzina, założyciela Dalstroju – organizacji będącej w strukturach NKWD, która powstała by zająć się eksploatacją zasobów mineralnych Kołymy – początkowo głównie złota (1940 – 80 ton), a w czasie wojny również cyny i innych cennych przemysłowo metali: wolframu, kobaltu, uranu[3] – używając więźniów jako siły roboczej. Ekstensywna polityka wydobywcza stała się główną siłą napędową rozwoju miasta (od 1939 roku noszącego nazwę Magadan), czyniąc z niego centrum tranzytowe zarówno więźniów, jak i towarów.
Na przełomie 1940 i 1941 roku transporty przywiozły do Magadanu około 12 000 Polaków, w większości jeńców wojennych i ich rodzin. Z nich zaledwie 583 osoby zostały uwolnione w 1942 w ramach akcji rekrutacyjnej II Korpusu generała Andersa.
Na wzgórzu Krutaja nad Magadanem 12 lipca 1996 roku wzniesiony został pomnik Maska Boleści poświęcony pamięci ofiar obozów pracy przymusowej na Kołymie.
Demografia
| Rok | Populacja | Zmiana |
|---|---|---|
| 1939 | 27 000 | – |
| 1972 | 102 000 | |
| 1989 | 151 600 | |
| 2004 | 99 800 | |
| 2006 | 107 500 | |
| 2008 | 114 800 | |
| 2010 | 95 925 | |
| 2020 | 92 052 |
Gospodarka
W mieście rozwinął się przemysł maszynowy, metalowy, materiałów budowlanych, skórzany, spożywczy oraz stoczniowy[4].
Miasta partnerskie
Zobacz
Przypisy
- ↑ Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2020 года [online] [dostęp 2021-03-16] [zarchiwizowane z adresu 2020-08-22].
- ↑ Предварительные итоги Всероссийской переписи населения 2010 года. Москва: ИИЦ «Статистика России», 2011.. [dostęp 2012-01-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-24)].
- ↑ Witalij Zeliak: Piat´ mietałłow «Dalstroja». Magadan: Instytut Zarządzania i Ekonomiki w Sankt Petersburgu, filia w Magadanie, 2004, s. 6. [dostęp 2021-04-16]. (ros.).
- ↑ Magadan, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-07-24].
Linki zewnętrzne
- Strona internetowa miasta. magadangorod.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-01-11)].




