Magdalena Modzelewska-Rybicka
| Data i miejsce urodzenia |
3 listopada 1954 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
23 maja 2016 |
| Przyczyna śmierci | |
| Miejsce spoczynku |
Cmentarz Srebrzysko w Gdańsku |
| Zawód, zajęcie |
filolożka |
| Alma Mater | |
| Małżeństwo | |
| Odznaczenia | |
  | |
.jpg)
Magdalena Sylwia Modzelewska-Rybicka (ur. 3 listopada 1954 w Gdańsku, zm. 23 maja 2016[1] tamże[2]) – polska filolożka, działaczka opozycji w okresie PRL, współzałożycielka Ruchu Młodej Polski.
Życiorys
W 1981 ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Gdańskim. Od 1976 zaangażowana w działalność opozycyjną, zaczynała od przepisywania „Komunikatów” wydawanych przez Komitet Obrony Robotników. Brała udział w zakładaniu trójmiejskiego Studenckiego Komitetu Solidarności (1977), należała do Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela (1978). W 1979 była wśród 25 sygnatariuszy deklaracji powołującej Ruch Młodej Polski[3]. Współorganizowała nielegalne manifestacje rocznicowe w Gdańsku, a także spotkania modlitewne w Kościele Mariackim, w intencji aresztowanych członków Wolnych Związków Zawodowych. Pracowała w tym czasie jako nauczycielka i bibliotekarka.
W trakcie wydarzeń sierpnia 1980 wspierała strajk w Stoczni Gdańskiej. Pełniła m.in. funkcję protokolantki w czasie pierwszych rozmów z dyrekcją zakładu. Obok Bożeny Rybickiej prowadziła codzienne modlitwy przy stoczniowej bramie nr 2. Wstąpiła do „Solidarności”, pracowała w sekretariacie Lecha Wałęsy. Po wprowadzeniu stanu wojennego zajmowała się pomocą w ukrywaniu działaczy związkowych, brała udział w redagowaniu pism drugiego obiegu. Po zniesieniu stanu wojennego odbyła studia doktoranckie na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, a następnie studia teologiczne w Gdańskim Instytucie Teologicznym[1].
W latach 90. zaczęła pracować jako terapeutka w zakresie uzależnień i przemocy w rodzinie, była też przez kilka lat urzędniczką miejską w Gdańsku.
Córka Edwarda i Władysławy[2]. Była żoną Mirosława Rybickiego[3]. Zmarła w 2016 w wyniku choroby nowotworowej[4]. Została pochowana na gdańskim cmentarzu Srebrzysko (rejon I, taras I)[5].
Odznaczenia i upamiętnienie
W 2006 została odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[6]. W 2015 odznaczona Krzyżem Wolności i Solidarności[7].
Jej wizerunek znalazł się na powstałym w 2019 muralu „Kobiety Wolności” na stacji PKM Strzyża w Gdańsku[8].
31 sierpnia 2020 odsłonięto poświęconą Magdalenie Modzelewskiej-Rybickiej tablicę pamiątkową na fasadzie bloku przy ul. Wojska Polskiego 20 w Strzyży[9].
Przypisy
- 1 2 Wymodliła wolność. Nie żyje Magdalena Modzelewska-Rybicka, gdansk.pl, 24 maja 2016 [zarchiwizowane 2018-05-14].
- 1 2 Magdalena Modzelewska-Rybicka [online], rejestry-notarialne.pl [dostęp 2021-02-27].
- 1 2 Bartosz Gondek, Rybicka-Grzywaczewska Bożena, Modzelewska Magdalena i Osowska Ewa, wyborcza.pl, 21 sierpnia 2005 [zarchiwizowane 2011-09-13].
- ↑ Zmarła Magdalena Modzelewska-Rybicka. W sierpniu '80 spisywała postulaty strajkujących w Gdańsku [online], wyborcza.pl, 24 maja 2016 [dostęp 2016-05-24].
- ↑ Magdalena Modzelewska-Rybicka [online], cmentarze-gdanskie.pl [dostęp 2020-05-27].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2006 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2006 r. nr 80, poz. 807).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 24 sierpnia 2015 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 2015 r. poz. 984).
- ↑ Izabela Biała, Kobiety Wolności – niezwykły mural na stacji PKM Strzyża przypomina polskie opozycjonistki, gdansk.pl, 5 lipca 2019 [zarchiwizowane 2020-12-02].
- ↑ Odsłonięcie tablic pamiątkowych działaczy Wolnych Związków Zawodowych i NSZZ „Solidarność” [online], solidarnosc.gda.pl, 31 sierpnia 2020 [dostęp 2021-02-27].
Bibliografia
- Arkadiusz Kazański, Magdalena Modzelewska-Rybicka, Encyklopedia Solidarności [zarchiwizowane 2020-08-12].