Magelanka siwogłowa
| Chloephaga poliocephala[1] | |||
| P.L. Sclater, 1857 | |||
_RWD1.jpg) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
magelanka siwogłowa | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
 występuje przez cały rok poza sezonem lęgowym | |||
Magelanka siwogłowa[4] (Chloephaga poliocephala) – gatunek dużego, przeważnie wędrownego ptaka z rodziny kaczkowatych (Anatidae), zamieszkujący południową część Ameryki Południowej. Monotypowy[5]. Nie jest zagrożony. Dość często spotykany w hodowlach[6].
Występowanie
Lato: górskie rejony południowej Patagonii oraz archipelag Ziemia Ognista, a także Andy Patagonii i Araukanii. Zima: niziny całej Patagonii i Pampy, Andy środkowoargentyńskie i Chile środkowe. Występuje od poziomu morza do około 1500 m n.p.m.[3][7] Czasami zalatuje na Falklandy[3][7].
Morfologia
Rozmiary
Samica jest nieco mniejsza od samca[6].
Wygląd zewnętrzny
Głowa i szyja popielate. Pierś i dolna część szyi rdzawokasztanowate, błyszczące. Grzbiet szarobrązowy, boki tułowia w białe i czarne prążki, brzuch biały. Dziób czarny, nogi żółtopomarańczowe, ale od przodu czarne[6].
Wygląd osobników obu płci jest podobny, jednak u samca w górnych partiach ciała zanika biało-czarne prążkowanie, dochodzące do wyżej położonych części ciała u samicy.
Ekologia
- Siedlisko
- Tereny podmokłe oraz bagna wśród lasów głównie bukowych. Zimą na łąkach, pastwiskach[6] i polach uprawnych[7].
- Lęgi i zachowanie
- Zakładają gniazda w październiku, listopadzie, wśród traw bądź w dziuplach. Czasem gniazdują w małych koloniach, częściej pojedynczo. Samica znosi 4–6 jasnobrązowych jaj. Wysiaduje je 30 dni. W tym czasie samiec strzeże gniazda. Pisklęta wodzone są przez oboje rodziców[6].
- Usamodzielniają się po 60–80 dniach, a są dojrzałe płciowo po trzech latach. Tworzą dozgonnie wierne pary. Podczas lęgów są terytorialne, poza tym okresem zbierają się w stada do 100 osobników[6].
- Pożywienie
- Liście, łodygi i nasiona traw i turzyc[7].
Status
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje magelankę siwogłową za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Globalny trend liczebności uznawany jest za spadkowy[3][8].
Przypisy
- ↑ Chloephaga poliocephala, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ D. Lepage: Ashy-headed Goose Chloephaga poliocephala. [w:] Avibase [on-line]. [dostęp 2023-01-29]. (ang.).
- 1 2 3 4 Chloephaga poliocephala, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Tadornini Reichenbach, 1849-50 (wersja: 2021-04-05). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-07-17].
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Screamers, ducks, geese, swans. IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2021-07-17]. (ang.).
- 1 2 3 4 5 6 7 Magelanka siwogłowa (łac.Chloephaga poliocephala). [w:] ptakiozdobne.pl – Portal hodowców ptaków ozdobnych [on-line]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-12-04)].
- 1 2 3 4 5 6 N. Bouglouan: Ashy-headed Goose. [w:] oiseaux-birds.com [on-line]. [dostęp 2021-07-17]. (ang.).
- ↑ Species factsheet: Chloephaga poliocephala. BirdLife International, 2021. [dostęp 2021-07-17]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
- Magelanka siwogłowa (łac.Chloephaga poliocephala). [w:] ptakiozdobne.pl – Portal hodowców ptaków ozdobnych [on-line]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-12-04)].