Maksakalizaur
| Maxakalisaurus | |||
| Kellner et al., 2006 | |||
![]() | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Nadrząd | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| (bez rangi) | tytanozaury | ||
| Rodzina | |||
| Rodzaj |
maksakalizaur | ||
| Gatunki | |||
| |||
Maksakalizaur (Maxakalisaurus) – rodzaj zauropoda z grupy tytanozaurów opisany w sierpniu 2006. Nazwa, zgodnie ze zwyczajem brazylijskich paleontologów, odnosi się do słów z języka indian – Maxakali to nazwa plemienia, a Topai – bóstwo czczona przez to plemię. Szczątki maksakalizaura wydobywano w latach 1998–2002 w pobliżu autostrady niedaleko Serra da Boa Vista (Prata-Triângulo Mineiro) w południowo-centralnej części regionu Minas Gerais w Brazylii.
Dinozaur mierzył około 13 metrów i ważył 9 ton. Na niektórych ze skamieniałych kości naukowcy odnaleźli ślady po zębach, wskazujące, że ciałem maksakalizaura pożywiali się mięsożercy. Maksakalizaur żył w późnej kredzie, około 80 milionów lat temu na terenie ówczesnego kontynentu – Gondwany. Jego odkrycie ma duże znaczenie ze względu na jego bliskość do żyjącej przed 70 milionami lat, znanej tylko z Argentyny, wyspecjaliowanej grupy zauropodów – Saltasauridae. Maksakalizaura łączy z nią występowanie w skórze zwierzęcia osteoderm – kostnych płyt tworzących pewien rodzaj pancerza. Do unikatowych cech dinozaura należą między innymi wyniosłości na kręgach krzyżowych i piłkowanie zębów.
Bibliografia
- A. W. A. Kellner, D. A. Campos, S. A. K. Azevedo, M. N. F. Trotta, D. D. R. Henriques, M. M. T. Craik i H. P. Silva. On a new titanosaur sauropod from the Bauru Group, Late Cretaceous of Brazil. „Boletim do Museu Nacional (Geologia)”. 74, s. 1-31, 2006.


