Malisa Longo
| Data i miejsce urodzenia |
13 lipca 1950 |
|---|---|
| Zawód | |
| Współmałżonek |
Riccardo Billi[1] |
| Lata aktywności |
1968-1997 (aktorka) |
| Strona internetowa | |
Malisa Longo (ur. 13 lipca 1950 w Wenecji) – włoska aktorka filmowa, dziennikarka, pisarka, malarka i modelka, określana mianem symbolu seksu (szczególnie w latach 70. XX wieku). Jedyna aktorka z Europy, która zagrała u boku Bruce'a Lee[2][1].
W wieku 17 lat zaczęła podróżować autostopem, zatrzymując się na dłużej w Mediolanie, gdzie podjęła pracę w dyskotece jako tancerka go-go. Następnie przeprowadziła się do Rzymu, gdzie tańczyła w klubie Piper. W stolicy Włoch stawiała pierwsze kroki w przemyśle rozrywkowym: pracowała jako modelka, jak również występowała w licznych reklamach[1]. Pierwsze kroki w świecie sztuki stawiała jako poetka i malarka w rodzinnej Wenecji podczas tamtejszego Biennale w 1968 roku. Wzięła udział w konkursie Miss Italia 1970, zajmując drugie miejsce w kategorii Miss Cinema[a][3]. W międzyczasie została zauważona przez ludzi z branży filmowej, rozpoczynając przygodę z aktorstwem. Zagrała w ponad 70 filmach, u boku takich aktorów jak: Ben Gazzara, Arthur Kennedy, Bruce Lee i Christopher Mitchum. Wśród filmów, w których wystąpiła były obrazy wyreżyserowane przez takie sławy kina jak: Federico Fellini, Terence Young czy Tinto Brass[4]. Zdecydowanie największą sławę przyniosła jej drugoplanowa rola w filmie Droga smoka z 1972 roku, która jednoczesnie otworzyła jej drogę do kariery. Zagrała wówczas włoską piękność, która mruga okiem do Bruce'a Lee na Piazza Navona w Rzymie, po czym oboje udają się do pokoju hotelowego. Mistrz sztuk walk wypróbowuje kilka ruchów przed lustrem, po czym olśniewająca Malisa wychodzi z łazienki. Onieśmielony jej urodą Bruce Lee otwiera drzwi i ucieka po schodach hotelu[1].
Pod koniec lat 90. XX wieku przestała grać w filmach, koncentrując się na pracy dziennikarki i pisarki. Okazjonalnie tworzyła także poezję. Na przełomie XX i XX wieku napisała ponad 400 artykułów o różnorodnej tematyce[2][5]. W 2000 roku zadebiutowała jako pisarka autobiograficzną powieścią erotyczną Cosi' come sono (pol. Taka, jaka jestem) z przedmową Tinto Brassa, włoskiego reżysera. Powieść jest poświęcona jej realcjom intymnym oraz karierze zawodowej, przy czym imiona postaci zostały zmienione, a w niektórych sytuacjach autorka wykorzystała artystyczną ekspresję[2][6]. W kolejnych latach opublikowała kolejne powieści: Aggiungi un seggio al tavola. Politica e curiosità culinarie(2005; zbiór czterdziestu wywiadów ze znanymi politykami na temat ich kulinarnych upodobań i stosunku do jedzenia)[7] i Vita di Elisa (2013)[8]. Opublikowała także dwa zbiory poezji: Il cantico del corpo (2002)[9] oraz Appunti dell'anima (2013)[10].
Malisa Longo mieszka i pracuje w Rzymie[11]. Jej mężem jest Riccardo Billi, producent filmowy[1][12][13].
Wybrana filmografia
Filmy fabularne
- 1968
- Nude... si muore, reżyseria: Antonio Margheriti
- 1969
- Zorro marchese di Navarra, reżyseria: Franco Montemurro
- Le francesi si confessano (À propos de la femme), reżyseria: Claude Pierson
- Jedna na drugiej (Una sull'altra), reżyseria Lucio Fulci
- Dziewzyna raczej skomplikowana (Una ragazza piuttosto complicata), reżyseria: Damiano Damiani
- 1970
- Il trapianto, reżyseria: Steno
- Edipeon, reżyseria Lorenzo Artale
- La banda de los tres crisantemos, reżyseria: Ignacio F. Iquino
- Dziewczyna o imieniu Juliusz (La ragazza di nome Giulio), reżyseria Tonino Valerii
- Ancora dollari per i MacGregor, reżyseria José Luis Merino
- No desearás al vecino del quinto, reżyseria Ramón Fernández
- Transplantacja mózgu (film 1970) (Trasplante de un cerebro), reżyseria Juan Logar
- 1971
- Zorro, il cavaliere della vendetta, reżyseria: José Luis Merino
- Io Cristiana studentessa degli scandali, reżyseria: Sergio Bergonzelli
- Skandal w Rzymie (Roma bene), reżyseria: Carlo Lizzani
- Ślepiec (Blindman), reżyseria: Ferdinando Baldi
- 1972
- Beffe, licenzie et amori del Decamerone segreto, reżyseria: Giuseppe Vari
- Decameron proibitissimo (Boccaccio mio statte zitto), reżyseria: Marino Girolami
- Il Decamerone proibito, reżyseria: Carlo Infascelli, Antonio Racioppi
- La bella Antonia, prima monica e poi dimonia, reeżyseria: Mariano Laurenti
- Le mille e una notte all'italiana, reżyseria: Carlo Infascelli, Antonio Racioppi
- Afyon - Oppio, reżyseria: Ferdinando Baldi
- I bandoleros della dodicesima ora, reżyseria: Alfonso Balcázar
- Droga smoka (Meng long guo jiang), reżyseria: Bruce Lee
- 1973
- Un tipo con una faccia strana ti cerca per ucciderti, reżyseria: Tulio Demicheli
- Rico, reżyseria: Tulio Demicheli
- Prenez la queue comme tout le monde, reżyseria: Jean-François Davy
- C'era una volta questo pazzo, pazzo, pazzo West, reżyseria: Vincenzo Matassi
- 1974
- Le guerriere dal seno nudo, reżyseria: Terence Young
- Adolescenza perversa (fr. Adolescence pervertie), reżyseria: José Bénazéraf
- Come divenni primo ministro (fr. Q), reżyseria: Jean-François Davy
- Il domestico, reżyseria: Luigi Filippo D'Amico
- Superuomini, superdonne, superbotte, reżyseria: Alfonso Brescia
- 1975
- Amori, letti e tradimenti, reżyseria: Alfonso Brescia
- Zanna Bianca e il cacciatore solitario, reżyseria: Alfonso Brescia
- The Erotic Adventures of Robinson Crusoe (Afrika erotika), reżyseria: Ken Dixon, Fabio Piccioni
- Giochi erotici di una famiglia per bene, reżyseria: Francesco degli Espinosa
- 1976
- Salon Kitty, reżyseria: Tinto Brass
- Taxi Love, servizio per signora, regia di Sergio Bergonzelli
- L'adolescente, reżyseria: Alfonso Brescia
- C'è una spia nel mio letto, reżyseria: Claudio Giorgi
- Emmanuelle bianca e nera, reżyseria: Mario Pinzauti
- Mark colpisce ancora, reżyseria: Stelvio Massi
- A.A.A. cercasi spia... disposta spiare per conto spie, reżyseria: Luigi Petrini
- 1977
- Cosmo 2000 - Battaglie negli spazi stellari, reżyseria: Alfonso Brescia
- La calda bestia di Spilberg (Helga, la louve de Stilberg), reżyseria: Alain Payet
- El macho, reżyseria: Marcello Andrei
- Elsa Fräulein SS (Fraulein Kitty), reżyseria Patrice Rhomm
- California, reżyseria: Michele Lupo
- Anno zero - Guerra nello spazio, reżyseria: Alfonso Brescia
- 1978
- La guerra dei robot, regia di Alfonso Brescia
- Cosmo 2000 - Battaglie negli spazi stellari, reżyseria: Alfonso Brescia
- 1979
- Il mammasantissima, reżyseria: Alfonso Brescia
- Sette uomini d'oro nello spazio, reżyseria: Alfonso Brescia
- 1980
- Żelazna ręka mafii (Mafia - Una legge che non perdona), reżyseria: Roberto Girometti
- La mondana nuda, reżyseria: Sergio Bergonzelli
- Miasto kobiet (La città delle donne), reżyseria: Federico Fellini
- La dottoressa ci sta col colonnello, reżyseria: Michele Massimo Tarantini
- 1982
- Niepokonany barbardzyńca (Gunan il guerriero), reżyseria Franco Prosperi
- 1983
- Thor zdobywca (Thor il conquistatore), reżyseria: Tonino Ricci
- 1985
- Carabinieri si nasce, reżyseria: Mariano Laurenti
- Miranda, reżyseria: Tinto Brass
- 1986
- Senza vergogna, reżyseria: Gianni Siragusa
- 1987
- Urban Warriors, reżyseria: Giuseppe Vari
- 1988
- I frati rossi, reżyseria: Gianni Martucci
- Snack Bar Budapest, reżyseria: Tinto Brass
- 1989
- La signora dell'Orient Express, reżyseria: Franco Lo Cascio
- 1990
- Pierino torna a scuola, reżyseria: Mariano Laurenti
- Kot w mózgu (Un gatto nel cervello), reżyseria: Lucio Fulci
- 1991
- Classe di ferro – serial telewizyjny, odcinek: Quelli della tigre
- 1992
- L'uovo del cuculo – film krótkometrażowy, reżyseria Ernesto Gastaldi
- 1997
- Inquietudine – film telewizyjny, reżyseria Gianni Siragusa
Filmy dokumentalne
- 1999
- Joe D'Amato Totally Uncut, reżyseria: Roger A. Fratter
- 2008
- Paura: Lucio Fulci Remembered - Volume 1, reżyseria: Mike Baronas
- L'urlo di Chen terrorizza ancora l'occidente - Dragonland, reżyseria: Lorenzo De Luca
- 2009
- Bruce Lee: In Pursuit of the Dragon, reżyseria: John Little
- 2019
- Fascism on a Thread: The Strange Story of Nazisploitation, reżyseria: Naomi Holwill
- George Hilton - The World Belongs to the Daring, reżyseria: Daniel Camargo
- 2024
- When in Rome: The Making of the Way of the Dragon, reżyseria: Carl Fox
Powieści
Zbiory poetyckie
Uwagi
- ↑ Malisa Longo wielokrotnie utrzymywała, że zdobyła tytuł Miss Cinema w konkursie Miss Italia, jednak w świetle ówczesnych źródeł szarfę otrzymała Nadia Scapolan, Longo zajęła drugie miejsce, a Vittoria Geddo była trzecia.
Przypisy
- 1 2 3 4 5 Raffale Rosa, Malisa Longo, una star in Cina: «Bruce Lee mi vide e restò folgorato» [online], Il Gazettino, 24 stycznia 2018 [dostęp 2025-03-19] (wł.).
- 1 2 3 Lisa Bernardini, Malisa Longo: i mille volti della femminilità [online], Metropoli Online, 1 lipca 2021 [dostęp 2025-03-19] (wł.).
- ↑ Stefano Reggiani, Alda, triestina è Miss Italia, La Stampa, 31 sierpnia 1970 [dostęp 2025-03-24] (wł.).
- ↑ Malisa Longo.Biography [online], IMDb [dostęp 2025-03-19] (ang.).
- ↑ Melisa Longo, Malisa Longo. Alcuni degli articoli [online], Malisalongo.com [dostęp 2025-03-21] (wł.).
- 1 2 Melisa Longo, Cosi' come sono [online], Malisalongo.com [dostęp 2025-03-21] (wł.).
- 1 2 Melisa Longo, Aggiungi un seggio al tavola [online], Malisalongo.com [dostęp 2025-03-21] (wł.).
- 1 2 Melisa Longo, Vita di Elisa [online], Malisalongo.com [dostęp 2025-03-21] (wł.).
- 1 2 Melisa Longo, Il cantico del corpo [online], Malisalongo.com [dostęp 2025-03-21] (wł.).
- 1 2 Melisa Longo, Appunti dell'anima [online], Malisalongo.com [dostęp 2025-03-21] (wł.).
- ↑ Melisa Longo, Curriculum [online], Malisalongo.com [dostęp 2025-03-24] (wł.).
- ↑ Melisa Longo, Attachment: Malisa Longo e Riccardo Billi [online], Malisalongo.com [dostęp 2025-03-24] (wł.).
- ↑ Attachment: Malisa Longo e Riccardo Billi [online], Il Davinotti, 26 maja 2010 [dostęp 2025-03-25] (wł.).
Linki zewnętrzne
- Malisa Longo w bazie Filmweb
- Malisa Longo w bazie IMDb (ang.)
- Oficjalna strona internetowa (wł.)