Manawatu (rzeka)
![]() Rzeka wpływająca do wąwozu Manawatu Gorge | |
| Państwo | |
|---|---|
| Lokalizacja | |
| Rzeka | |
| Długość | 160 km |
| Powierzchnia zlewni |
5 898[1] km² |
| Źródło | |
| Miejsce | Ruahine |
| Współrzędne | |
| Ujście | |
| Recypient | Cieśnina Cooka |
| Miejsce |
na północny wschód od Wellington |
| Wysokość |
0 m n.p.m. |
| Współrzędne | |
| Mapa | |
![]() | |
Położenie na mapie Nowej Zelandii ![]() | |
Manawatu – rzeka w Nowej Zelandii, na Wyspie Północnej. Ma 160 km długości. Źródło rzeki znajduje się w paśmie górskim Ruahine, na północ od miejscowości Norsewood. Płynie w kierunku południowo-zachodnim, uchodzi do Cieśniny Cooka na północny wschód od Wellington. Główne dopływy rzeki to Mangatainoka, Tiraumea oraz Mangahao. Nad rzeką położone są miasta Dannevirke, Woodville, Palmerston North i Foxton[2][3]. Nazwa rzeki pochodzi z języka maoryskiego i oznacza w dosłownym tłumaczeniu „Zatrzymane serce” lub „Przygnębiony duch”. Została nadana według legendy przez tohungę Haupipi-a-Nanaia podczas podróży w dół zachodniego wybrzeża w pościgu za żoną Wairaką, która uciekła z innym mężczyzną. Gdy dotarł do szerokiej rzeki, Haupipi-a-Nanaia poczuł się przygnębiony na myśl o konieczności jej przekroczenia[4].
Przypisy
- ↑ Environmental monitoring data for Manawatū [online], Land, Air, Water Aotearoa (LAWA) [dostęp 2025-03-08] (ang.).
- ↑ Rand McNally and Company, Encyclopedia of world rivers, London : Bison Books, 1980, s. 115, ISBN 978-0-86124-025-8 [dostęp 2025-02-03] (ang.).
- ↑ Alexander Hare McLintock, M. SC Thomas Ludovic Grant-Taylor, New Zealand Ministry for Culture and Heritage Te Manatu Taonga, MANAWATU RIVER [online], An encyclopaedia of New Zealand, edited by A. H. McLintock, 1966. [dostęp 2025-03-08] (ang.).
- ↑ NZGB Gazetteer | linz.govt.nz [online], gazetteer.linz.govt.nz [dostęp 2025-03-08] (ang.).


