Manewr Jendrassika

Zdjęcie z podręcznika Van Gehuchtena pokazujące wykonywanie manewru Jendrassika

Manewr Jendrassika (ang. Jendrassik maneuver) – w neurologii, wykonywane przez pacjenta na polecenie lekarza splecenie palców rąk i następnie czynne rozciąganie splecionych rąk podczas wywoływania przez lekarza odruchu kolanowego. Manewr Jendrassika umożliwia wywołanie odruchu kolanowego u pacjenta, u którego normalnie jest to utrudnione; u pozostałych pacjentów uzyskany odruch jest wzmożony. Według części autorów spowodowane jest to wyeliminowaniem wpływu świadomego napinania mięśni kończyn dolnych przez pacjenta[1], według innych dochodzi do torowania odpowiedzi na poziomie rdzenia i faktycznego wzmocnienia odruchu[2]. Torowanie w tym kontekście polega na nasileniu wyładowań we włóknach eferentnych typu γ, zapoczątkowanych przez impulsację z włókien aferentnych dłoni.

Nazwa eponimiczna upamiętnia węgierskiego neurologa, Ernő Jendrassika, który opisał manewr w 1885 roku[3].

Przypisy

  1. ↑ Ganong WF Fizjologia. Podstawy fizjologii lekarskiej PZWL, Warszawa 1994.
  2. ↑ D Burke, B McKeon, R A Westerman. Induced changes in the thresholds for voluntary activation of human spindle endings. J Physiol. 1980 May; 302: 171–181. PMC1282841
  3. ↑ Zbysław Kopyść, Leksykon klinicznych terminów odimiennych (eponimów), Zielona Góra: Okręgowa Izba Lekarska, 1999, s. 138, ISBN 83-912531-0-4.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.