Mannoheptuloza
|
|
| Nazewnictwo |
|
| Nomenklatura systematyczna (IUPAC) |
D-manno-hept-2-uloza |
|
| Ogólne informacje |
| Wzór sumaryczny |
C7H14O7 |
| Masa molowa |
210,18 g/mol |
| Identyfikacja |
| Numer CAS |
3615-44-9 |
| PubChem |
12600 |
| SMILES |
O=C([C@@H](O)[C@@H](O)[C@H](O)[C@H](O)CO)CO |
|
| InChI |
InChI=1S/C7H14O7/c8-1-3(10)5(12)7(14)6(13)4(11)2-9/h3,5-10,12-14H,1-2H2/t3-,5-,6-,7+/m1/s1 |
| InChIKey |
HSNZZMHEPUFJNZ-QMTIVRBISA-N |
|
|
|
|
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
Mannoheptuloza – organiczny związek chemiczny, cukier prosty należący do ketoheptoz, zawierających w budowie swojej cząsteczki siedem atomów węgla i ketonową grupę funkcyjną.
Właściwości
Jest inhibitorem heksokinazy. Poprzez blokowanie enzymu heksokinazy zapobiega przed fosforylacją glukozy. W efekcie mniej cząsteczek dekstrozy jest rozbijanych na mniejsze cząsteczki w organizmie. Roztwór wodny w temperaturze 22 °C zawiera >99% α-mannoheptulopiranozy[3].
Przypisy
- 1 2 3 D-Mannoheptulose (nr 97318) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2011-05-05]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ Mannoheptuloza (nr 97318) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Stanów Zjednoczonych. [dostęp 2011-05-05]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- 1 2 P. M. Collins: Dictionary of carbohydrates with CD-RO. Boca Raton : Chapman Hall/CRC, 2006, s. 609. ISBN 0-8493-3829-8. (ang.).