Manuel Cabral Aguado-Bejarano
 Autoportret (1851) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka | |
Manuel Cabral Aguado-Bejarano (ur. w 1824 w Sewilli, zm. w 1890 tamże) – hiszpański malarz, jeden z najważniejszych przedstawicieli andaluzyjskiego romantyzmu i kostumbryzmu.
Pochodził z rodziny artystów. Sztuką zainteresowali go ojciec Antonio i brat Francisco, również malarze. Jego pierwszym nauczycielem był malarz José Domínguez Bécquer, po jego śmierci Cabral kształcił się u swojego ojca. Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Sewilli, gdzie później został profesorem. Został mianowany oficjalnym malarzem królowej Izabeli II. Jego przedstawienia procesji i pielgrzymek (hiszpański kostumbryzm) odniosły wielki sukces zarówno w Sewilli, jak i Madrycie[1].
Galeria
Calando el melón (1864)
En el estudio del artista (1886)
Procesión en Sevilla (1855)
Dzieła Manuela Cabrala Aguado-Bejarano
Przypisy
- ↑ Enrique Valdivieso González: Pintura sevillana del siglo XIX. Sewilla: Guadalquivir, 1981. ISBN 84-472-0576-2.
Bibliografia
- Manuel Ossorio y Bernard: Galería Biográfica de artistas españoles del siglo XIX, 2. edycja poszerzona. Madryt: Librería Gaudí, 1975. ISBN 12-746-9165-6.
- Eva V. Galán: Pintores del romanticismo andaluz. Grenada: Uniwersytet w Grenadzie, 1994. ISBN 84-338-1842-2.