Manuel García Gil
| Kardynał prezbiter | ||
 | ||
| ||
| Kraj działania | ||
|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | ||
| Data i miejsce śmierci | ||
| Miejsce pochówku |
Katedra Zbawiciela w Saragossie↗ | |
| Arcybiskup Saragossy | ||
| Okres sprawowania |
1858–1881 | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Inkardynacja | ||
| Prezbiterat |
10 marca 1827 | |
| Nominacja biskupia |
22 grudnia 1853 | |
| Sakra biskupia |
23 kwietnia 1854 | |
| Kreacja kardynalska |
12 marca 1877 | |
| Kościół tytularny | ||
| Data konsekracji |
23 kwietnia 1854 | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||||||||||
| Współkonsekratorzy |
Santiago Rodríguez Gil | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Manuel García Gil (ur. 14 marca 1802 w San Salvador de Camba, zm. 28 kwietnia 1881 w Saragossie) – hiszpański duchowny katolicki, kardynał, arcybiskup Saragossy, profesor teologii, dominikanin.
Życiorys
W 1826 wstąpił do zakonu Dominikanów. Święcenia kapłańskie przyjął 10 marca 1827. 22 grudnia 1853 został wybrany biskupem Badajoz. 23 kwietnia 1854 w Lugo przyjął sakrę z rąk arcybiskupa Miguela Garcíi Cuesty (współkonsekratorami byli biskupi Santiago Rodríguez Gil i Telmo Maceira). 23 grudnia 1858 objął stolicę metropolitalną Saragossy, na której pozostał już do śmierci. Uczestniczył w obradach Soboru Watykańskiego I. 12 marca 1877 Pius IX wyniósł go do godności kardynalskiej z tytułem prezbitera Santo Stefano al Monte Celio. Wziął udział w konklawe wybierającym Leona XIII.