Marcin Mokry

Marcin Mokry

Data i miejsce urodzenia	10 stycznia 1980 Gliwice
Narodowość	polska
Język	polski
Dziedzina sztuki	literatura
Epoka	XXI w.

Marcin Mokry (ur. 10 stycznia 1980 w Gliwicach) – polski poeta. Zadebiutował w 2017 roku tomem czytanie. Pisma. Od 2019 roku współtwórca projektu kulturalno-społecznego „Dings”^[1]. Kurator sceny literackiej Slot Art Festival^[2].

• Nagroda Literacka Prezydenta Miasta Białegostoku im. Wiesława Kazaneckiego 2022 w kategorii Książka roku za żywe linie nowe usta.
• nominacja do Nagrody Literackiej Gdynia 2020 w kategorii poezja za Świergot^[3]
• III miejsce w Ogólnopolskim Konkursie Literackim im. Artura Fryza 2018 na najlepszy poetycki debiut książkowy roku 2017 za czytanie. Pisma^[4]
• dwukrotna nominacja do Nagrody Głównej Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego im. Jacka Bierezina (XXI edycja w 2015 - Nagroda Publiczności i XXII edycja w 2016 - Nagroda Specjalna za projekt tomu czytanie. Pisma^[5])
• nagroda w konkursie Polish Graphic Design Awards w kategorii „Beletrystyka, publicystyka, reportaż” w 2020 za tom Świergot^[1]

Twórczość Marcina Mokrego charakteryzuje się eksperymentowaniem z formą i językiem, nawiązującym do tradycji awangardowej oraz poszukiwań intermedialnych^[6].

• Tom "czytanie. Pisma" (2017) stanowi debiut poetycki, oparty na obróbce i redukcji istniejących treści, których wynikiem są specyficzne formy językowo-wizualne^[7]. Cechuje go minimalistyczna poetyka, akcentująca materialność tekstu oraz kolażowa struktura kompozycyjna, wynikająca z aktywnej lektury różnorodnych źródeł. Efektem tych zabiegów są niepokojące układy słów oraz puste przestrzenie. W tomie dostrzegalne jest połączenie tekstocentryzmu z zaangażowaniem, a typografia odznacza się precyzyjnym opracowaniem formalnym^[8].

• "Świergot" (2019), to bardziej dojrzały i spójny projekt poetycki, określany jako "partytura poematu"^[9]. Łączy on perspektywę intymnych zapisków o ojcostwie z historią powszechną, szczególnie w kontekście wojny w Bośni i Zagłady. Kluczową rolę odgrywają w nim elementy wizualne (rozstrzelone słowa, indeksy nazw geograficznych) oraz dźwiękowe, nadające mu intermedialny charakter^[9]. Tom porusza temat troski o dzieci oraz traumy historyczne, a jego struktura sprzyja dekonstrukcji ustalonych form pamięci. W interpretacji Adama Lipszyca "Świergot" stanowi radykalne otwarcie polskiej pamięci zbiorowej, konfrontujące osobiste z historycznym i rozbijające skostniałe sposoby jej ujmowania^[10]. Jego poetyka rezonuje ze sposobem percepcji świata w spektrum autyzmu, uwypuklając szczegóły i detale jako nośniki pamięci.

• Tom "żywe linie nowe usta" (2021) podejmuje twórczy dialog z awangardą, w sposób szczególny nawiązując do dorobku Tadeusza Peipera^[11]. Kluczowym elementem książki jest fikcyjna postać Janusza Zimnego, identyfikującego się z Peiperem, oraz komentarze jego opiekuna, tworzące narrację zbliżoną do literackiego mockumentu^[12]. Wiersze cechują się konkretystycznym podejściem do formy, ujawniającym psychosomatyczne źródła ekspresji poetyckiej. "Żywe linie nowe usta" podejmują problematykę tożsamościowej porażki Peipera, co wyraża się poprzez fragmentaryczny i zaburzony język poetycki^[13]. Tom ten można odczytywać jako "poemat dermatologiczny", eksplorujący zmysł dotyku oraz relacje między cielesnością a mechanizmami władzy^[12].

• 
  Marcin Mokry, Karol Maliszewski, VI Festiwal Góry Literatury (2020)
• 
  Marcin Mokry, Karol Maliszewski, VIII Festiwal Góry Literatury, Nowa Ruda (2022)
• 
  Marcin Mokry, VIII Festiwal Góry Literatury, Nowa Ruda (2022)