Marcin Samlicki
.jpg) Olga Boznańska, Portret malarza Marcina Samlickiego, 1919 | |
| Imię i nazwisko |
Marcin Franciszek Samlicki |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci |
25 czerwca 1945 |
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki | |
| Gatunek | |
Marcin Franciszek Samlicki (ur. 23 października 1878 w Bochni, zm. 25 czerwca 1945 tamże) – polski malarz, kolorysta.
Życiorys
Ukończył gimnazjum w Bochni[1]. Studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w pracowniach Józefa Unierzyskiego i Józefa Mehoffera. Od 1908 uczestniczył w kursach krajobrazu, które organizował Jan Stanisławski, w tym samym roku wyjechał w podróż podczas której odwiedził Wiedeń i Włochy. Po raz kolejny wyjechał dwa lata później, przebywał wówczas w Monachium, Berlinie, Brukseli i Antwerpii. W 1911 brał udział w wystawie Niezależnych, gdzie krytycy zwrócili uwagę na nowatorskie zastosowanie gry barw i światła. W 1912 wyjechał do Paryża, gdzie kontynuował naukę malarstwa w Académie de la Grande Chaumière, poznając tajniki malarstwa dawnego. Należał do paryskiej bohemy, poznał tam środowisko polskich malarzy emigracyjnych, wśród których byli między innymi Olga Boznańska i Tadeusz Makowski. Podczas I wojny światowej został internowany w zorganizowanym na południu Francji obozie dla osób legitymujących się austro-węgierskim paszportem. W 1928 powrócił do kraju i zamieszkał w Bochni. W 1931 był jednym z inicjatorów Grupy Dziesięciu (razem z Teodorem Grottem i Wlastimilem Hofmanem). Był współtwórcą kabaretu Zielony Balonik w krakowskiej Jamie Michalika. Od 1936 był wykładowcą na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie.
Zginął tragicznie tuż po zakończeniu II wojny światowej, rozjechany przez samochód żołnierzy radzieckich na ulicy Kazimierza Brodzińskiego w Bochni, gdzie dziś znajduje się obelisk poświęcony jego pamięci. Grób Samlickiego znajduje się na cmentarzu przy ulicy Orackiej w Bochni pod jaworem, który sam Samlicki miał posadzić na grobie swoich rodziców [2] [3].
Tworzył pejzaże stosując technikę olejną oraz grafikę, między innymi drzeworyt i suchą igłę.
Przypisy
- ↑ Historia. 1lo.bochnia.pl. [dostęp 2014-10-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (18 października 2014)].
- ↑ Marcin Samlicki, Paulina Tendera, Pamiętniki. Cz. 1, Biblioteka 200-lecia, Kraków : Le Vigan: Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie ; Académie des Hauts-Cantons Arts, Sciences et Belles-Lettres, 2023 (t. 10), ISBN 978-83-66564-69-5 [dostęp 2025-03-23].
- ↑ Marcin Samlicki, Paulina Tendera, Pamiętniki. Cz. 2, Biblioteka 200-lecia, Kraków : Le Vigan: Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie ; Académie des Hauts-Cantons Arts, Sciences et Belles-Lettres, 2023 (t. 11), ISBN 978-83-66564-70-1 [dostęp 2025-03-23].