Marcin Szkopowski

Marcin Szkopowski
Data i miejsce urodzenia

21 marca 1870
Rudka

Data i miejsce śmierci

10 sierpnia 1944
Warszawa

rektor Kościoła św. Marcina w Warszawie
Okres sprawowania

1937-1944

Wyznanie

katolickie

Marcin Szkopowski (ur. 21 marca 1870 w Rudce, zm. 10 sierpnia 1944 w Warszawie[1]) – polski duchowny Kościoła Katolickiego.

Życiorys

Był synem Franciszka i Kazimiery z d. Bohusz[1]. Ukończył studia filozoficzno-teologiczne w Metropolitalnym Seminarium Duchownym w Warszawie[2]. Pełnił funkcję wikarego m.in. w parafii w Skierniewicach, Mszczonowie, Łodzi i w Warszawie oraz proboszcza w Kozłowie Biskupim[2]. Uczył religii m.in. w Prywatnym Żeńskim Gimnazjum im. Królowej Jadwigi (1900-1905), Gimnazjum im. Stanisława Staszica[2]. W latach 1918-1935 uczył religii w Państwowym Gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie[3]. W 1926 doktoryzował się z zakresu prawa kanonicznego na Wydziale Teologii Katolickiej Uniwersytetu Warszawskiego[2]. Pisał artykuły na tematy religijne do „Kuriera Warszawskiego”[4].

Był związany z warszawskim środowiskiem aktorskim, nazywano go kapelanem teatralnym; w 1925 poświęcił kamień węgielny pod budowę domu aktora w Skolimowie[5][6].

Był pierwszym kapelanem Warszawskiej Straży Ogniowej okresu porozbiorowego (od 1915); na prośbę władz miasta i komendanta Józefa Tuliszkowskiego otrzymał przydział do WSO na podstawie decyzji metropolity warszawskiego, abp. Aleksandra Kakowskiego; uzyskał stopień oficerski, zorganizował stałą opiekę duszpasterską i opracował specjalny ceremoniał[7]. Od 1916 był kapelanem Związku Floriańskiego; wszedł do pierwszego zarządu związku[7]. Był jednym z czołowych organizatorów I Ogólnopaństwowego Zjazdu Delegatów Straży Ogniowych Rzeczypospolitej Polskiej w 1921, na którym został utworzony Głównego Związku Straży Pożarnych Rzeczypospolitej Polskiej[7]. W 1937 poświęcił kamień węgielny pod budowę Centralnego Ośrodka Wyszkolenia Pożarniczego na Żoliborzu w Warszawie[7]. W tym samym roku objął obowiązki rektora kościoła św. Marcina przy ulicy Piwnej na Starym Mieście w Warszawie[7][2].

Zginął pod gruzami przy ul.Piwnej 11 podczas powstania warszawskiego[1]. Został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim (kw. 107, rz. 5,6, gr. 23-30, zbiorowy grób kapłanów archidiecezji warszawskiej)[1].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 Marcin Szkopowski. www.1944.pl. [dostęp 2025-04-23].
  2. 1 2 3 4 5 Szkopowski Marcin. www.swzygmunt.knc.pl. [dostęp 2025-04-23].
  3. ↑ Edmund Kujawski (red.), Witold Grabski (red.): „Pochodem idziemy...” Dzieje i legenda Szkoły im. Stefana Batorego w Warszawie. Warszawa: Stowarzyszenie Wychowanków Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego w Warszawie, 2003, s. 301. ISBN 83-06-02325-0.
  4. ↑ Edmund Kujawski (red.), Witold Grabski (red.): „Pochodem idziemy...” Dzieje i legenda Szkoły im. Stefana Batorego w Warszawie. Warszawa: Stowarzyszenie Wychowanków Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego w Warszawie, 2003, s. 128. ISBN 83-06-02325-0.
  5. ↑ Edmund Kujawski (red.), Witold Grabski (red.): „Pochodem idziemy...” Dzieje i legenda Szkoły im. Stefana Batorego w Warszawie. Warszawa: Stowarzyszenie Wychowanków Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego w Warszawie, 2003, s. 127. ISBN 83-06-02325-0.
  6. ↑ Marcin Szkopowski. www.ipsb.nina.gov.pl. [dostęp 2025-04-24].
  7. 1 2 3 4 5 Marcin Szkopowski. www.gov.pl. [dostęp 2025-04-23].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.