Marek Graniczny

Marek Antoni Graniczny (ur. 1947 w Krakowie^[2][3], zm. 24 kwietnia 2017) – polski geolog, profesor, wykładowca Uniwersytetu Warszawskiego.

W 1965 roku rozpoczął studia na Wydziale Geologii Uniwersytetu Warszawskiego i ukończył je na podstawie pracy pt. Charakterystyka inżyniersko-geologiczna doliny Narwi i przyległych wysoczyzn koło miejscowości Izbiszcze-Topilec^[2]. W 1971 roku podjął pracę w Państwowym Instytucie Geologicznym^[4][2]. W marcu 1974 roku odbył roczne studia poświęcone zastosowaniu geologii inżynierskiej w budownictwie wodnym^[2]. W roku 1976 przeszedł do Samodzielnej Pracowni, a następnie do Zakładu Fotointerpretacji Zdjęć Satelitarnych i Lotniczych (przemianowanego w 1982 roku na Zakład Fotogeologii)^[2]. Pod koniec lat 70. uczył się teledetekcji geologicznej w International Training Center w Holandii oraz amerykańskiej służbie geologicznej w Sioux Falls oraz we Flagstaff^[2]. W kolejnych latach wdrażał zastosowanie tej metody w Polsce^[2]. W 1982 roku uzyskał doktorat na podstawie pracy Charakterystyka strukturalna i hydrogeologiczna Bełchatowskiego Obszaru Węglowego w świetle badań teledetekcyjnych^[2]. Był inicjatorem i autorem "Mapy Fotogeologicznej Polski" (wykonał ją na podstawie zdjęć satelitarnych)^[2]. Był także współautorem "Mapy Fotogeologicznej Sudetów" (1986) oraz "Mapy Fotogeologicznej Karpat i Zapadliska Przedkarpackiego, a także "Mapy Kosmotektoczniej Europy Wschodniej"^[2].

W latach 1982-83 pracował w Centrum Teledetekcji Irackiej Służby Geologicznej^[2]. Opracował tam mapę tektoniczną całego kraju na podstawie danych teledetekcyjnych, geofizycznych, strukturalnych i sejsmologicznych^[2]. W roku 1987 kierował zespołem wykonującym mapę fotogeologiczną południowo-wschodniej Mongolii^[2]. W 1995 uzyskał habilitację w zakresie geologii i teledetekcji geologicznej, natomiast w 2003 roku uzyskał profesurę^[2].

Był pionierem teledetekcji geologicznej^[4]. Jako specjalista w dziedzinie fotointerpretacji zdjęć lotniczych i satelitarnych uczestniczył w międzynarodowym programie INTERKOSMOS^[4]. Pełnił funkcję przewodniczącego komisji ds. współpracy międzynarodowej i rozwoju w stowarzyszeniu Europejskich Służb Geologicznych (EuroGeoSurvey)^[4]. Szkolił geologów z Iraku, Maroka, Korei, Wietnamu, Czechosłowacji, Angoli i Zambii^[4][2]. Wykładał na Wydziale Geologii Uniwersytetu Warszawskiego oraz na Wolnym Uniwersytecie w Brukseli, a także na międzynarodowych kursach organizowanych przez ONZ^[4]. Był autorem kilkuset publikacji naukowych i popularnonaukowych^[4].