Maria Fryderyka Pruska
![]() Maria, królowa Bawarii (1843) | |
![]() | |
| Królowa Bawarii | |
| Okres | |
|---|---|
| Jako żona | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Ojciec | |
| Matka |
Maria Anna Hesse-Homburg |
| Mąż |
Maksymilian II |
| Dzieci | |
| Odznaczenia | |
Marie Friederike Franziska Hedwig von Preußen (ur. 15 października 1825 w Berlinie, zm. 17 maja 1889 w Hohenschwangau) – księżniczka Prus z dynastii Hohenzollernów, królowa Bawarii.
Życiorys

(ok. 1860)
Maria Fryderyka była najmłodszą córką Marii Anny Hesse-Homburg i księcia Wilhelma Pruskiego, młodszego brata Fryderyka Wilhelma II, króla Prus. 12 października 1842 wyszła za mąż za Maksymiliana II, przyszłego króla Bawarii. Maria była kochana jednakowo przez protestancką jak i katolicką ludność (w tamtym czasie Prusy były głównie protestanckie, a Bawaria katolicka). Jednym z największych wyczynów z jej „wielkiego społecznego zaangażowania” była reaktywacja Stowarzyszenia Kobiet Bawarskich, które miało miejsce 18 grudnia 1869 z pomocą jej syna Ludwika II Bawarskiego. Celem stowarzyszenia była „troska i poparcie żołnierzy rannych i poszkodowanych w walce”. Bawarski Czerwony Krzyż został oficjalnie założony dzięki Stowarzyszeniu Kobiet Bawarskich – Czerwony Krzyż w Bawarii był więc wynikiem działalności królowej.
Z nagłą śmiercią Maksymiliana II, 10 marca 1864, Maria została wdową. 12 października 1874 królowa przeszła na wiarę rzymskokatolicką. W późniejszych latach żyła w odosobnieniu w wiejskiej posiadłości w Elbigenalp i w zamku Hohenschwangau koło Füssen. Przeżyła swojego najstarszego syna o kilka lat i zmarła w 1889 w Hohenschwangau. Została pochowana w Theatinerkirche w bocznej kaplicy naprzeciw jej męża.
Dzieci
Odznaczenia
- II. Wielka Mistrzyni Orderu Teresy (Bawaria)[1]
- Order Luizy I Klasy (Prusy)[1]
- Krzyż Zasługi dla Kobiet i Dziewcząt (Prusy)[1]
- Order Olgi (Wirtembergia)[2]
Przypisy
- 1 2 3 Handbuch über den preussischen Staat. Berlin: 1874, s. 3-4.
- ↑ Staatshandbuch für Württemberg. Stuttgart: 1887, s. 104
.jpg)
.svg.png)