Maria Giżbert-Studnicka

Maria Giżbert-Studnicka (ur. 21 listopada 1868 w Niwkach, zm. 2 czerwca 1955 w Krakowie^[1]) – polska malarka.

Uczyła się malarstwa najpierw na Wyższych Kursach dla Kobiet im. Adriana Baranieckiego w Krakowie, a następnie zapisała się w roku 1895 do paryskiej Akademii Colarossiego, którą ukończyła w 1900 r. W trakcie pobytu w Paryżu brała też udział w zajęciach historii sztuki na Sorbonie. Po studiach, od 1901 do 1914 i po 1933 mieszkała w Krakowie, a w okresie 1914 - 1933 we Lwowie^[2].

Artystka specjalizowała się w pejzażach i w kompozycjach kwiatowych, rzadziej tworzyła projekty witraży, kompozycje figuralne lub dzieła z zakresu sztuki dekoracyjnej^[3], w tym haftowane tkaniny (projektowała i być może wykonywała)^[4]. Tworzyła głównie w stylu impresjonistycznym, choć niektóre jej prace reprezentują secesję^[5]. Była związana ze środowiskiem Młodej Polski^[6] oraz Towarzystwem Przyjaciół Sztuk Pięknych we Lwowie, na wystawach którego wielokrotnie prezentowała swoje prace aż do 1938 r. Brała też udział w wystawach Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie^[7].

Jej prace znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie^[8], Muzeum Narodowego w Warszawie i Muzeum Narodowego Ziemi Przemyskiej w Przemyślu oraz w Muzeum Sztuki w Łodzi^[9].

• Kubaszewska H., 1975: Giżbert-Studnicka Maria. W: Maurin-Białostocka J. i in.: Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działających, tom II. Zakład Narodowy im. Ossolińskich. Polska Akademia Nauk, Instytut Sztuki, str. 352, 353.