Maria Pokrzywińska
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Gatunki | |
| Zawód |
kompozytorka, teoretyczka muzyki, pedagożka |
Maria Pokrzywińska (ur. 30 października 1954 w Łomży[1]) – polska kompozytorka, teoretyczka muzyki, wykładowczyni, doktor habilitowana sztuk muzycznych.
Życiorys
Studiowała w latach 1975–1980 teorię muzyki u Mariana Borkowskiego na Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie, studia z tytułem magistra sztuki[2] ukończyła z wyróżnieniem, następnie studiowała kompozycję w latach 1980–1984 również u Mariana Borkowskiego na tejże akademii, studia ukończyła ponownie z wyróżnieniem[1]. Pracowała jako wykładowczyni w Akademii Muzycznej Fryderyka Chopina w Warszawie od 1984 roku[1]. Była adiunktem od 1996 roku, wykładała harmonię, instrumentację i propedeutykę kompozycji[1]. Wykładała harmonię na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie w latach 2000–2002[1]. Prowadziła także m.in. zajęcia z harmonii w polskich szkołach muzycznych[1]. Wydała podręcznik do ćwiczeń harmonicznych pt. Progresje (2003)[1].
Habilitowała się w dziedzinie sztuk muzycznych w 2005 na Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina[2]
Należy do Związku Kompozytorów Polskich od 1987 roku[3].
Jej mężem jest klarnecista Mirosław Pokrzywiński, mają syna Tomasza, wiolonczelistę[4] i córki, które także zajmują się muzyką[4].
Nagrody
- III nagroda na Ogólnopolskim Konkursie Prac Magisterskich w Gdańsku (1984)[1]
- II nagroda (pierwszej nie przyznano) na XXVIII Konkursie Młodych Kompozytorów Związku Kompozytorów Polskich za utwór Rolling na kwintet dęty i cztery kwartety smyczkowe (1986)[1]
Twórczość
Na studiach skupiała się na technice sonorystycznej[3]. W późniejszym okresie twórczości zwróciła się w stronę tradycyjnej tonalności[3]. Komponowała utwory instrumentalne, wokalne oraz wokalno-instrumentalne[3]. Przejawiała zainteresowanie klarnetem, współpracowała z mężem – klarnecistą Mirosławem Pokrzywińskim[3]. Wybrane kompozycje:
- Kwintet na instrumenty dęte (1979)[3]
- Koncert podwójny na klarnet, wiolonczelę i orkiestrę (1984)[3]
- Refrain na 11 instrumentów (1988)[3]
- Omen na 12 instrumentów (1994)[3]
- Versus na klarnet i organy (1997)[5]
- Symfonia (2003–2004)[5]
- Pater noster na cztery perkusje (2007)[5]
- Passacaglia na orkiestrę smyczkową (2007)[5]
- Życie nasze, pieśń na sopran i orkiestrę smyczkową do słów Henryka Gały (2008)[5]
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Łukaszewski 2005 ↓, s. 771.
- 1 2 Ludzie Nauki [online], ludzie.nauka.gov.pl [dostęp 2025-03-18].
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Łukaszewski 2005 ↓, s. 772.
- 1 2 Jan Błaszczak, Tomasz Pokrzywiński [online], Culture.pl [dostęp 2025-03-18].
- 1 2 3 4 5 Małgorzata Kosińska, Maria Pokrzywińska | Życie i twórczość | Artysta [online], Culture.pl [dostęp 2025-03-18].
Bibliografia
- Marcin Tadeusz Łukaszewski, Pokrzywińska, Maria, [w:] Marek Chołoniewski, Marek Podhajski, Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki (Gdańsk) (red.), Kompozytorzy polscy 1918-2000: praca zbiorowa, t. 2. Biografie, Prace Specjalne / Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku, Gdańsk : Warszawa: Wydawnictwo Akademii Muzycznej im. S. Moniuszki w Gdańsku ; Akademia Muzyczna im. F. Chopina w Warszawie, 2005, ISBN 978-83-89444-82-0.