Maria Wilgat
| Data i miejsce urodzenia |
1 grudnia 1924 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
14 czerwca 2024 |
| Zawód, zajęcie |
działaczka niepodległościowa, opozycyjna i sportowa, narciarka |
| Alma Mater | |
| Pracodawca |
Warszawski Klub Narciarski (1950–1991) |
| Rodzice |
Stanisław i Maria Wehrowie |
| Małżeństwo | |
| Dzieci |
1 |
| Krewni i powinowaci |
Jerzy Wehr (brat) |
| Odznaczenia | |
      | |
Maria Wilgat z domu Wehr, ps. Marysia (ur. 1 grudnia 1924 we Włodzimiercach[1], zm. 14 czerwca 2024 w Warszawie[2]) – polska działaczka niepodległościowa i sportowa, narciarka, sędzia sportowa.
Życiorys
Jej ojciec był administratorem majątków. Od 1935 mieszkała w Żerominie. Uczęszczała w Łodzi do gimnazjum Adeli Skrzypkowskiej. Podczas wojny odbyła kurs pielęgniarski. Gospodarstwo jej rodziców w Żerominie służyło za punkt przerzutowy, ponieważ leżało na granicy Rzeszy i Generalnego Gubernatorstwa. W 1943 przeniosła się wraz z rodziną do Grodziska Mazowieckiego. W czerwcu 1943 dołączyła do partyzantki. Była sanitariuszką Armii Krajowej w okręgu Białystok. Jesienią 1943 wróciła do Warszawy. Pracowała w kawiarence przy ul. Pięknej 40, która była jednocześnie punktem kontaktowym oraz miejscem przechowywania broni i innych nielegalnych materiałów. Wybuch powstania warszawskiego zastał ją w Grodzisku Mazowieckim[3][4].
Po wojnie zdała w Łodzi maturę. Ukończyła studia na Wydziale Dziennikarskim Akademii Nauk Politycznych w Warszawie[4].
W latach 1950–1991 pracowała w Warszawskim Klubie Narciarskim (WKN) jako sekretarka, kierowniczka biura, członkini zarządu, kierowniczka obozów narciarskich dla dzieci. Honorowa członkini WKN. W latach 1953–1956 trenowała narciarstwo w sekcji biegowej. W 1954 i 1955 zdobyła mistrzostwo Warszawy w biegu na 10 km. Startowała w Mistrzostwach Polski. Była sędzią narciarskim klasy związkowej (najwyższej) dyscyplin: skoki, biegi oraz zjazdy. Członkini Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego. Na przełomie lat 80/90, aktywnie wspierała środowiska opozycyjne. Następnie pracowała w sekretariacie Światowego Związku Żołnierzy AK[1][4].
Córka Stanisława Wehra i Marii z domu Niemirowicz-Szczytt. Siostra Jerzego Wehra. Od 1947 żona Jerzego Wilgata[3][5], matka syna (ur. 1958)[4].
Pochowana na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie[2].
Odznaczenia
- 1997 – Medal za Długoletnie Pożycie Małżeńskie[6]
- 2013 – Krzyż z Mieczami Orderu Krzyża Niepodległości[7]
- 2023 – Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski „za wybitne zasługi wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej, za działalność na rzecz środowiska narciarskiego”[8]
- Srebrny Krzyż Zasługi (dwukrotnie) za pracę społeczną nad rozwojem narciarstwa[4]
- Krzyż Partyzancki[4]
- Krzyż Armii Krajowej[4]
- Odznaka pamiątkowa Akcji „Burza”[4]
Przypisy
- 1 2 Maria Wilgat, wkn.pl [dostęp 2023-11-07] [zarchiwizowane 2023-05-21].
- 1 2 Maria Wilgat, Warszawa, 21.06.2024 - nekrolog [online], nekrologi.wyborcza.pl, 21 czerwca 2024 [dostęp 2024-10-10].
- 1 2 Małgorzata Brama, Archiwum Historii Mówionej - Maria Wilgat, www.1944.pl, 22 lipca 2008 [dostęp 2023-11-07] [zarchiwizowane 2023-02-01].
- 1 2 3 4 5 6 7 8 WEHR Maria, kpbc.ukw.edu.pl, 2002 [dostęp 2023-11-07] [zarchiwizowane 2023-11-07].
- ↑ Maria Wilgat, geni_family_tree, 1924 [dostęp 2023-11-07] [zarchiwizowane 2023-11-07].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 24 lutego 1997 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 1997 r. nr 39, poz. 385).
- ↑ "Chylę głowę przed całym państwa pokoleniem", prezydent.pl, 26 listopada 2013 [dostęp 2023-11-07] [zarchiwizowane 2023-11-07].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 8 września 2023 r. nr rej. 428/2023 o nadaniu orderów (M.P. z 2023 r. poz. 1154).