Marian Olechnowicz

Marian Olechnowicz

podporucznik
Data urodzenia	1885
Data śmierci	22 sierpnia 1920
Przebieg służby
Lata służby	1915-1920
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier Wojsko Polskie
Formacja	Legiony Polskie
Jednostki	1 Pułk Ułanów Legionów Polskich, 7 Pułk Ułanów Lubelskich
Główne wojny i bitwy	Wojna polsko-bolszewicka, bitwa pod Cycowem
Odznaczenia

Marian Olechnowicz (ur. 1885, zm. 22 sierpnia 1920 w Lublinie) – polski prawnik, malarz, członek „Spójni”; podporucznik Wojska Polskiego. Odznaczony pośmiertnie srebrnym Krzyżem Virtuti Militari.

Był synem Władysława Olechnowicza. Podczas nauki w lubelskim gimnazjum należał do nielegalnej organizacji patriotycznej, od 1904 był uczniem gimnazjum rządowego w Warszawie gdzie w 1905 brał udział w strajku szkolnym. W gimnazjum na Pradze był organizatorem protestu i został wybrany na delegata do Komitetu Centralnego Strajku. W służbie wojskowej najprawdopodobniej na początku 1915 roku. Najpierw w 1 pułku ułanów Legionów Polskich, a następnie, w wyłonionym z tego pułku – 7 pułku Ułanów Lubelskich. Pracował w sekretariacie Tymczasowej Rady Stanu^[1]. W ramach tego pułku, przeszedł szlak bojowy w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920 roku. Został ciężko ranny w trakcie szarży ułańskiej podczas bitwy pod Cycowem. Zmarł w wyniku odniesionych ran, 22 sierpnia 1920 w Lublinie.

Był ojcem Hanny Olechnowicz.

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari
• Krzyż Walecznych (dwukrotnie)

• Wacława Milewska, Maria Zientara "Sztuka Legionów Polskich i jej twórcy, 1914-1918" Wydawnictwo Arkady 1999 ISBN 83-7188-350-1