Marija Korytcewa
![]() Marija Korytcewa (na zdjęciu z lewej) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
25 maja 1985 |
| Wzrost |
168 cm |
| Gra |
praworęczna |
| Status profesjonalny |
2000 |
| Zakończenie kariery |
aktywna |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
0 WTA, 7 ITF |
| Najwyżej w rankingu |
50 (18 sierpnia 2008) |
| Australian Open |
2R (2008) |
| Roland Garros |
2R (2007) |
| Wimbledon |
1R (2008, 2009) |
| US Open |
1R (2008, 2009) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
6 WTA, 20 ITF |
| Najwyżej w rankingu |
39 (23 czerwca 2008) |
| Australian Open |
3R (2008) |
| Roland Garros |
3R (2009) |
| Wimbledon |
3R (2009) |
| US Open |
2R (2011) |
| Strona internetowa | |
Marija Korytcewa, ukr. Марія Коритцева (ur. 25 maja 1985 w Kijowie) – ukraińska tenisistka, zwyciężczyni sześciu turniejów WTA w grze podwójnej, reprezentantka kraju w Pucharze Federacji.
Kariera tenisowa
Przygodę z tenisem rozpoczęła w wieku sześciu lat. W turniejach juniorskich zadebiutowała w 2001 roku, a jej pierwszym większym osiągnięciem był półfinał turnieju ITF w Antei na Ukrainie. W 2002 rozegrała ostatnie spotkanie juniorskie, podczas turnieju w Umag przegrywając z Martą Domachowską. Już w 2001 roku próbowała swoich sił w kobiecych turniejach ITF. W kwietniu 2002 przegrała finał w Dubrowniku, a w lipcu zdobyła swój pierwszy tytuł w Toruniu. Po serii słabszych występów kolejny finał odnotowała we Lwowie w 2003. Kilka miesięcy później wygrała w Garching bei München, a następnie doszła do dwóch finałów z rzędu, w Rimini i Tbilisi. Wówczas zaczęła startować w eliminacjach do turniejów WTA oraz Wielkich Szlemów, ale większość prób kończyła się na pierwszej rundzie. W 2004 roku bliska była zagrania w J&S Cup, lecz przegrała w trzeciej rundzie. Znów odnotowała spadek formy, dopiero w 2005 roku wygrywając kilka ITF-owskich turniejów. Zagrała w turnieju zawodowym w Taszkencie, odpadając w pierwszej rundzie. Zdobyła pierwszy zawodowy tytuł WTA w Palermo w grze podwójnej.
W czerwcu 2007 we włoskiej Bielli pokonała Urszulę Radwańską i Jekatierinę Byczkową, przegrywając z Włoszką Flavią Pennettą. W turnieju WTA w Palermo w pierwszej rundzie uległa Agnieszce Radwańskiej. Włoch nie opuściła jednak bez sukcesu, bo w parze z Darją Kustawą zdobyły tytuł WTA w grze podwójnej.
We wrześniu 2007 dotarła do finałów imprezy Sunfeast Open, zarówno w singlu jak i w deblu. W 2011 odniosła wygrała 2 turnieje w grze podwójnej - w Acapulco (w parze z Ioaną Ralucą Olaru) i w Baku (wraz z Taccianą Puczak).
Wygrane turnieje WTA
Gra podwójna (6)
| Data | Turniej | Kat. | ($) | Naw. | Partnerka | Finalistki | Wynik | |
| 1. | 18/07/2005 | Internazionali di Palermo |
Kategoria IV | 140 000 | ziemna | 4:6, 6:3, 7:5 | ||
| 2. | 16/07/2007 | Internazionali di Palermo |
Kategoria IV | 145 000 | ziemna | 6:4, 6:1 | ||
| 3. | 31/12/2007 | ASB Classic |
Kategoria IV | 145 000 | twarda | 6:3, 6:4 | ||
| 4. | 21/09/2008 | Guangzhou Women's Open |
Kategoria III | 175 000 | twarda | 6:3, 4:6, 10-8 | ||
| 5. | 26/02/2011 | Abierto Mexicano TELCEL |
International | 220 000 | ziemna | 3:6, 6:1, 10-4 | ||
| 6. | 24/07/2011 | Baku Cup |
International | 220 000 | twarda | 6:3, 2:6, 10-8 | ||
Wygrane turnieje rangi ITF
| turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 75 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 50 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza
| Data | Turniej | ($) | Naw. | Finalistka | Wynik | |
| 1. | 14/07/2002 | 10 000 | ziemna | 6:3, 6:0 | ||
| 2. | 20/07/2003 | 25 000 | ziemna | 2:6, 6:4, 6:2 | ||
| 3. | 29/05/2005 | 25 000 | ziemna | 5:7, 6:1, 7:5 | ||
| 4. | 05/06/2005 | 25 000 | ziemna | 6:3, 6:2 | ||
| 5. | 25/09/2005 | 75 000 | ziemna | 7:5, 7:5 | ||
| 6. | 11/10/2007 | 25 000 | ziemna | 6:1, 6:3 | ||
| 7. | 10/09/2016 | 10 000 | ziemna | 4:0 krecz |
Bibliografia
- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2017-03-04] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2017-03-04] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2017-03-04] (ang.).
