Mariolein

Mariolein Sijnke – holenderska wokalistka rockowa, bluesowa i popowa^[1].

Wychowała się w holenderskim Groningen^[1][2], choć ma indonezyjskie korzenie^[3]. Tamże w 1959 roku rozpoczyna karierę piosenkarki w popularnym zespole rock and rollowym Little Ritz & the Rocking Butterflies, który miał swój fanklub z siedzibą w Amsterdamie^[4][5]. Dzięki zajęciu III miejsca w holenderskim talent show – w sierpniu 1960 roku, grupa wystąpiła w programie telewizyjnym pt. VARA Teenager Ritme (była to jedna z pierwszych audycji w Holandii dla nastolatków)^[4]. Podczas wystawy „M.G. 61” w Parku Miejskim, grupa Little Ritz & the Rocking Butterflies akompaniuje modelom podczas pokazu mody^[4]. Ponadto występuje w 't Krotje i innych klubach w Groningen oraz często koncertuje w Niemczech, gdzie nieopatrznie, muzycy odrzucają kontrakt oferowany przez Coca Colę i w 1964 roku zespół zostaje rozwiązany^[4].

Jeszcze przed jego rozpadem, przedstawiciele wytwórni płytowych zwracali się do Mariolein z propozycją nagrywania holenderskojęzycznych piosenek, lecz były one odrzucane ze względu na to, iż preferowala ona śpiewanie rocka w języku angielskim, zaś po rozpadzie formacji, występowała jako solistka z różnymi efemerycznymi składami, lecz z żadnym, który byłby chętny do współpracy z nią na stałe^[1][6]. W 1964 roku (niektóre źródła podają, że w 1965) dwa angielskie przeboje My boy lollypop i Hello Dolly w jej wykonaniu i z towarzyszeniem zespołu The Swingcopators z Hagi znalazły się na EP-ce (na stronie B krążka, znalazły się dwa utwory grupy The Jets)^[1][2][6]. Fakt ten przeszedł bez echa, ponieważ singiel wyprodukowano w niewielkim nakładzie i można było go zamówić jedynie ze znaczkami marki maślanej^[6].

W 1968 roku wokalistka poznała basistę Michała Muzolfa (właśc. Stanisław Muzolf, ur. 4 lipca 1947 w Poznaniu)^[7] podczas holenderskiej trasy koncertowej polskiej grupy rockowej Breakout i zdecydowała się na podróż z formacją Cuby & the Blizzards do Polski, gdzie w 1969 roku pojechali na tournée^[6]. Tutaj, śpiewająca anglojęzyczny repertuar, osiągnęła popularność, zaś piosenki w jej wykonaniu regularnie emitowało Polskie Radio^[6]. W tym samym roku śpiewała z triem Swinging Soul Corporation, które powstało latem 1969 roku i które tworzyli: Józef Skrzek – pianino, Albin Biskupski (eks-Daltoniści) – gitara basowa, Jerzy Tumidajski (eks-Bizony) – perkusja^[7]. Które pod nazwą „Maiolaine & Swinging Soul Corporation”, występowała z własnym recitalem, supportując zespół Breakout podczas jego koncertów^[6][7].

Jesienią 1969 roku wraz z Muzolfem po jego odejściu z grupy Tadeusza Nalepy, powołuje do życia nowy zespół pod nazwą Marioleine Suggestic^[2], który oprócz nich współtworzą: Mirosław Lasoń (eks-Pięciu) - gitara, śpiew; Marian Zimiński (eks-Akwarele) – organy, pianino i J. Tumidajski – perkusja^[7]. Dzięki nagraniom zrealizowanym dla Rozgłośni Polskiego Radia Poznań oraz popularności Marioleine w Holandii, agencja koncertowa „Holland Telstar” w kwietniu 1970 roku zaprosiła wokalistkę i muzyków na półroczne występy do Holandii^[7]. Tam zmienili oni nazwę swojej grupy i jako Hard Road koncertowali, występując w licznych klubach, głównie w zachodniej części kraju, m.in. w The Roadside Club w Scheveningen, Lido w Amsterdamie czy w Des Ponderosa^[6][7].

Kolejny wyjazd piosenkarki z Hard Roadem do Holandii miał miejsce w grudniu, gdzie zespół występował m.in. z grupą Christie^[7]. Ostatecznie koncert w Paradiso zostaje odwołany, ponieważ niektórzy członkowie zespołu byli postanowili wrócić do Polski^[6].

Po powrocie do kraju zespół osiadł w Poznaniu i opracował nowy program, w którym anglojęzyczny dotąd repertuar zostały wyparte przez autorskie kompozycje członków zespołu^[7]. Z nowym programem i w nowym składzie (, który oprócz Mariolaine (śpiew), Michała Muzolfa (gitara basowa) i Mirosława Lasonia (gitara), współtworzyli teraz także: Mirosław Polarek (eks-Niebiesko-Czarni) – saksofon, flet i Józef Hajdasz (eks-Breakout) – perkusja) formacja wystąpiła w poznańskim klubie Agora (kwiecień 1971), by następnie odbyć trasę koncertową po Polsce^[7]. W maju 1971 roku miejsce Lasonia zajął gitarzysta Jerzy Kosmowski (eks-Bardowie)^[7]. Również w maju, grupa wystąpiła na prestiżowym „Balu Wiosennym”, którego organizatorem był warszawski Pagart^[7].

Hard Road występuje obok gwiazd polskiej awangardy rockowej, a byli to: Niemen Enigmatic, Klan i Dżamble^[7]. Pomimo znaczących występów i niekonwencjonalnej muzyki, zespół został rozwiązany w 1972 roku^[7].

Wokalistka nawiązuje współpracę z czołowymi polskimi orkiestrami i dokonuje z nimi nagrań, lecz w PRL-u zabroniono promowania muzyki śpiewanej w języku angielskim, a więc nie były nagrywane i wydawane płyty^[1][6]. Jej mąż Michał Muzolf znalazł zatrudnienie w zespole instrumentalnym Jerzego Miliana^[7], lecz w 1974 roku oboje porócili do Holandii, gdzie już nie wykazywała aktywności jako wokalistka, zaś Michał Muzolf udzielał się jako gitarzysta basowy w zespołach Cuby & the Blizzards i The Rocking Tigers^[6].