Mary Garden

Mary Garden
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 lutego 1874
Aberdeen

Data i miejsce śmierci

3 stycznia 1967
Inverurie

Typ głosu

sopran

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

śpiewaczka

Odznaczenia
Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)

Mary Garden (ur. 20 lutego 1874 w Aberdeen, zm. 3 stycznia 1967 w Inverurie[1][2][3]) – szkocka śpiewaczka operowa (sopran).

Życiorys

Jako dziecko przeprowadziła się wraz z rodzicami do Stanów Zjednoczonych[1][2][3], gdzie uczyła się gry na fortepianie i skrzypcach[2]. W 1893 roku podjęła naukę śpiewu u Sarah Robinson Duff w Chicago[2][3], po 1895 roku kontynuowała swoją edukację w Paryżu u Luciena Fugère’a, Giovanniego Sbriglii, Ange-Pierre’a de Trabadelo, Jacques’a Bouhy i Mathilde Marchesi[1][2]. Po utracie środków finansowych na dalsze kształcenie została wsparta przez Sibyl Sanderson, która poleciła ją dyrektorowi paryskiej Opéra-Comique, Albertowi Carré[2][3]. Na tej scenie wystąpiła po raz pierwszy w 1900 roku w dwóch ostatnich aktach Luizy Gustave’a Charpentiera, zastępując niedysponowaną śpiewaczkę Marthe Rioton[1][2][3]. W tym samym roku miał też miejsce jej właściwy debiut w roli Micaëli w Carmen[1]. Rok później wystąpiła w roli Diany w operze Gabriela Piernégo La Fille de Tabarin[2][3].

W 1902 roku kreowała, pomimo sprzeciwów Maurice’a Maeterlincka, rolę Melisandy w operze Claude’a Debussy’ego Peleas i Melisanda[1][2][3]. W latach 1902–1903 występowała w Covent Garden Theatre w Londynie[1][3]. Zachwycony głosem Garden Jules Massenet napisał dla niej tytułową partię w swojej operze Chérubin (premiera Monte Carlo 1905)[1][3]. W latach 1906–1907 zdobywała aplauz publiczności paryskiej, występując w Aphrodite Camille’a Erlangera[1][3].

W 1907 roku debiutowała na deskach nowojorskiej Metropolitan Opera tytułową rolą w amerykańskiej premierze Thaïs[1][2][3]. Rok później wystąpiła w amerykańskiej premierze Peleasa i Melisandy[2][3]. Od 1910 do 1931 roku związana była z operą w Chicago, w latach 1921–1922 pełniła funkcję jej dyrektora[1][2][3]. W 1927 roku wystąpiła w amerykańskiej premierze opery Arthura Honeggera Judith[1][3]. W 1934 roku zakończyła karierę sceniczną[1][2][3].

Dysponowała lirycznym sopranem, z predyspozycjami głosowymi do wymagających partii wokalnych takich jak tytułowe role w Tosce, Salome, Carmen i Manon, Violetta w Traviacie, Charlotta w Wertherze[1]. Poza głosem wyróżniała się także warunkami scenicznymi i talentem aktorskim[1]. We współpracy z Louisem Biancollim wydała swoją autobiografię pt. Mary Garden’s Story (Nowy Jork 1951)[2].

W 1921 roku otrzymała krzyż kawalerski Legii Honorowej[3].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 3. Część biograficzna efg. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1987, s. 235. ISBN 83-224-0344-5.
  2. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1224. ISBN 0-02-865527-3.
  3. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 The Grove Book of Opera Singers. Oxford: Oxford University Press, 2008, s. 178–180. ISBN 978-0-19-533765-5.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.