Max Simon
 Max Simon (w mundurze SS-Standartenführera) | |
 Gruppenführer | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1917–1945 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
3 Dywizja Pancerna SS „Totenkopf” |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
            [1] | |
.svg.png){kind=small}
Max Simon (ur. 6 stycznia 1899, zm. 1 lutego 1961) – SS-Gruppenführer und Generalleutnant der Waffen-SS podczas II wojny światowej. Odznaczony Krzyżem Rycerskim Krzyża Żelaznego z liśćmi dębu.
Simon był szeregowym w armii pruskiej podczas I wojny światowej oraz jednym z pierwszych członków SS we wczesnych latach 30. 1 kwietnia 1932 wstąpił do NSDAP. W listopadzie 1934 awansował na SS-Untersturmführera. Był również komendantem KL Sachsenburg[2]. Awansował w SS do stopnia dowódcy korpusu podczas II wojny światowej. Pod koniec wojny został wzięty do niewoli przez aliantów i osądzony za zbrodnie wojenne.
Bibliografia
- Berger, Florian. Ritterkreuzträger mit Nahkampfspange in Gold. Selbstverlag Florian Berger, 2004. ISBN 3-9501307-3-X.
- Fellgiebel, Walther-Peer. Die Träger des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939-1945. Friedburg, Niemcy: Podzun-Pallas, 2000. ISBN 3-7909-0284-5.
Przypisy
- ↑ https://www.tracesofwar.com/persons/13960/Simon-Max.htm
- ↑ Wolfgang Benz, Barbara Distel (Hrsg.): Der Ort des Terrors – Geschichte der nationalsozialistischen Konzentrationslager, Band 2 – Frühe Lager, Dachau, Emslandlager, Verlag C. H. Beck, Nördlingen 2005, S. 197