Max Wien
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| profesor nauk fizycznych | |
| Alma Mater | |
| Profesura | |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |

Max Wien (ur. 25 grudnia 1866 w Królewcu, zm. 24 lutego 1938 w Jenie) – fizyk niemiecki, dyrektor Instytutu Fizyki na Uniwersytecie w Jenie.
Życiorys
Studiował pod nadzorem Helmoltza i Kundta[1]. W 1904 objął stanowisko profesora zwyczajnego w nowo budowanej Politechnice Gdańskiej. W 1911 został dyrektorem Instytutu Fizyki Uniwersytetu w Jenie.
Konstruktor szeregu układów elektronicznych nazywanych czasem jego imieniem, w latach 1906–1909 opracował transmiter radiowy i przedstawił wiele prac dotyczących prądu przemiennego, drgań elektrycznych oraz telegrafii bezprzewodowej. Krytykował teorię rezonansu Helmholtza. W chemii fizycznej odkrywca efektu silnych pól elektrycznych na przewodnictwo elektrolitów i ruchliwość jonów nazywanego jego imieniem (ang.Wien effect).