Maxus G10
 Maxus G10 przed liftingiem | |
| Inne nazwy |
LDV G10 |
|---|---|
| Producent | |
| Zaprezentowany |
Kwiecień 2014 |
| Okres produkcji |
od 2014 |
| Miejsce produkcji | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane techniczne | |
| Segment |
van segmentu D |
| Typy nadwozia | |
| Skrzynia biegów |
5 i 6-biegowa manualna |
| Napęd | |
| Długość |
5168 mm |
| Szerokość |
1980 mm |
| Wysokość |
1928 mm |
| Rozstaw osi |
3210 mm |
| Liczba miejsc |
7 |
| Dane dodatkowe | |
| Pokrewne | |
| Konkurencja |
Dongfeng Fengxing CM7 |
Maxus G10 – samochód osobowy typu van klasy średniej produkowany pod chińską marką Maxus od 2014 roku.
Historia i opis modelu
_van_(2018-11-22)_01.jpg)
_van_(2018-11-22)_02.jpg)
Duży van G10 został przedstawiony po raz pierwszy w kwietniu 2014 roku jako drugi samochód utworzonej w 2011 roku marki Maxus[1], będąc jednocześnie pierwszym samochodem opracowanym od początku przez chińskiego właściciela po przejęciu masy upadłościowej brytyjskiego LDV.
Samochód zyskał foremną sylwetkę, z położoną pod dużym kątem przednią szybą i maską, a także przesuwanymi tylnymi drzwiami oraz trzema rzędami siedzeń. Drugi rząd utworzyły dwa fotele z szerokim zakresem regulacji nachylenia oparcia, z kolei trzeci rząd w przedziale bagażowym zbudowały trzy niezależne siedziska[2].
Flagową jednostką napędową, która utworzyła silnik Maxusa D90, był nowo opracowany turbodoładowany silnik benzynowy o pojemności 2 litrów i mocy 221 KM[3], współpracując z sześciobiegową przekładnią manualną lub automatyczną.
EG10
W czerwcu 2015 roku Maxus przedstawił nowy wariant napędowy swojego dużego vana w postaci elektrycznego modelu Maxus EG10[4]. Pod kątem wizualnym, zarówno z zewnątrz, jak i wewnątrz, pojazd nie odróżniał się od odmiany spalinowej - z wyjątkiem cyfrowego wyświetlacza wskazującego parametry jazdy i układu elektrycznego. Układ napędowy utworzył silnik elektryczny o mocy 204 KM, z kolei bateria umożliwiła przejechanie ok. 150 kilometrów na jednym ładowaniu.
Lifting
W 2016 roku Maxus G10 przeszedł restylizację, zyskując przestylizowany wygląd przedniego oraz tylnego zderzaka, nowe wkłady reflektorów oraz odświeżoną gamę jednostek napędowych[5]. Producent wprowadził także zmiany w kolorach nadwozia oraz wariantach wyposażenia.
Sprzedaż
Maxus G10 został zbudowany początkowo wyłącznie z myślą o wewnętrznym rynku chińskim, trafiając tam do sprzedaży w 2014 roku i systematycznie zdobywając rosnącą popularność przez kolejne 3 lata rynkowej obecności[6]. W czerwcu 2015 roku koncern SAIC podjął decyzję o rozpoczęciu eksportu samochodu także do Australii i Nowej Zelandii pod lepiej rozpoznawalną lokalnie marką LDV jako LDV G10[7][8]. Dodatkowo, specjalnie z myślą o tym rynku opracowano odmianę dostawczą z zabudowanym przedziałem transportowym za pierwszym rzędem siedzeń i dzieloną klapą, nosząc nazwę LDV G10 Van[9]. W 2020 roku lokalny oddział siostrzanego MG Motor przedstawił indyjską odmianę Maxusa G10 pod nazwą MG G10[10]. Samochód nie trafił tam jednak ostatecznie do sprzedaży i pozostał jedynie pilotażowym eksperymentem.
Silniki
- R4 2.0l T-GDI
- R4 2.4l
- R4 1.9l Multijet
Przypisy
- ↑ Maxus G10 MPV hits the China car market. [dostęp 2021-03-31]. (ang.).
- ↑ SAIC Maxus G10 test drive. [dostęp 2021-03-31]. (ang.).
- ↑ Entrepreneur tells why Maxus G10 is the right choice. [dostęp 2021-03-31]. (ang.).
- ↑ Maxus G10 MPV goes Electric in China. [dostęp 2021-03-31]. (ang.).
- ↑ 2016 Maxus G10 Plus (facelift 2016). [dostęp 2021-03-31]. (ang.).
- ↑ MAXUS G10 CHINA SALES FIGURES. [dostęp 2021-03-31]. (ang.).
- ↑ LDV G10 pricing and specifications. [dostęp 2021-03-31]. (ang.).
- ↑ 2016 LDV G10 Nine-Seater Review. [dostęp 2021-03-31]. (ang.).
- ↑ 2017 LDV G10 diesel automatic review. [dostęp 2021-03-31]. (ang.).
- ↑ MG G10 MPV (Carnival/Innova Rival) Revealed At Auto Expo. [dostęp 2021-03-31]. (ang.).