Meczet Azimowa w Kazaniu
![]() Widok z zachodu (2023) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Republika | |
| Miejscowość | |
| Wyznanie | |
| Historia | |
| Data budowy |
1887–1890 |
| Dane świątyni | |
| Styl | |
| Budulec |
cegła |
| Stan obecny |
czynny |
Położenie na mapie Kazania ![]() | |
Położenie na mapie Rosji ![]() | |
Położenie na mapie Tatarstanu ![]() | |
Meczet Azimowa[2] w Kazaniu (ros. Азимовская мечеть[1]) – meczet z 2. połowy XIX wieku w Kazaniu, w historycznej dzielnicy Staraja Tatarskaja Słoboda (İske Bistä), przy ul. Fatkułlina 15[3], zabytek o znaczeniu federalnym.
Historia
Na miejscu dzisiejszej świątyni pierwotnie znajdował się drewniany meczet bez minaretu[4] z 1804 roku[3], z którego korzystali pracownicy zatrudnieni w fabrykach mydła[5]. Drugą świątynią w tym miejscu był drewniany meczet z minaretem wzniesiony w 1851 roku przez kupca Mustafę Azimowa[5]. Obecny meczet wzniósł jego syn, Murtaza Azimow[5]; budowa rozpoczęła się w 1887 roku[5], zakończono ją w 1890 roku[6]. W czasach rządów komunistycznych meczet zamknięto w 1930 roku, po czym urządzono w nim szkołę dla kinooperatorów[5], a od schyłku lat 50 XX w. był wykorzystywany jako kino[5]. Piwnice meczetu przeznaczono na cele mieszkalne[5]. Świątynia została zwrócona wiernym w 1989 roku, w efekcie czego przeprowadzono renowację elewacji i rekonstrukcję wnętrz pod kierownictwem Rafika Bilałowa w 1992 roku[5][4]. Meczet wpisano do rejestru zabytków o znaczeniu federalnym[6].
Architektura
Autor projektu świątyni nie jest znany[3][4][6]. Wzniesiono ją w stylu narodowo-romantycznego eklektyzmu[3]. Świątynia murowana z cegły[5], podpiwniczona[5]; obecnie pomalowana na bladozielono[5], w czasach sowieckich na czerwono[5]. Wnętrze składa się z dwóch sal[3]. Wnętrze zdobią motywy wschodniomuzułmańskie[3].
Minaret postawiony od strony północnej[3] na osobnym fundamencie, trzypoziomowy[5], o wysokości 51 m[5], z drewnianymi schodami[5]. Na szczycie minaretu umieszczono heksagram, tzw. pieczęć Sulejmana[5] (zob. gwiazda Dawida).
Przy meczecie znajduje się dom mułły[3]; świątynię otacza okazałe ogrodzenie[3].
Galeria
Widok z południowego zachodu (2023)
Widok z południa (2023)
Okno (2011)
Brama w ogrodzeniu (2023)
Wejście (2023)
Wnętrze (2023)
Medresa (2023)
Dom mułły (2023)
Przypisy
- 1 2 Объект культурного наследия [online], ru-monuments.toolforge.org [dostęp 2023-05-08].
- ↑ Kazań jest miastem meczetów. Najpiękniejsze meczety w Kazaniu [online], pl.ruarrijoseph.com [dostęp 2023-05-08].
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Азимовская мечеть: описание, история, фото, точный адрес [online], Тонкости туризма [dostęp 2023-05-08] (ros.).
- 1 2 3 Russian mosques. Мечети России. [online], web.archive.org, 7 października 2011 [dostęp 2023-05-08] [zarchiwizowane z adresu 2011-10-07].
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 Эдуард Зинатуллин, Мечеть в Казани, которую якобы построил Айзек Азимов | КОШКА /Казань [online], Kazancat, 31 maja 2014 [dostęp 2023-05-08] (ros.).
- 1 2 3 Азимовская мечеть в Казани [online], protatarstan.ru [dostęp 2023-05-08].
_08.jpg)


