Melanerpini
| Melanerpini | |||
| G. R. Gray, 1846 | |||
 Przedstawiciel plemienia – dzięciur czerwonobrzuchy (Melanerpes carolinus) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię |
Melanerpini | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Melanerpes Swainson, 1832 | |||
| Rodzaje | |||
| |||
Melanerpini – plemię ptaków podrodziny dzięciołów (Picinae) w rodzinie dzięciołowatych (Picidae).
Zasięg występowania
Plemię obejmuje gatunki występujące w Ameryce, Afryce i Eurazji[1].
Systematyka
Do plemienia należą następujące rodzaje[2]:
- Sphyrapicus S.F. Baird, 1858
- Xiphidiopicus Bonaparte, 1854 – jedynym przedstawicielem jest Xiphidiopicus percussus (Temminck, 1826) – kubańczyk
- Melanerpes Swainson, 1832
- Picoides Lacépède, 1799
- Yungipicus Bonaparte, 1854
- Dendrocoptes Cabanis & F. Heine Sr., 1863
- Leiopicus Bonaparte, 1854 – jedynym przedstawicielem jest Leiopicus mahrattensis (Latham, 1801) – dzięcioł żółtoczelny
- Dendropicos Malherbe, 1849
- Chloropicus Malherbe, 1849
- Dendrocopos Koch, 1816
- Dryobates Boie, 1826
- Leuconotopicus Malherbe, 1845
- Veniliornis Bonaparte, 1854
Przypisy
- ↑ D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Woodpeckers (Picidae), version 1.0.. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.picida1.01. [dostęp 2020-06-28]. (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Plemię: Melanerpini Gray,GR, 1846 (wersja: 2020-05-18). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-06-28].