Melonogłów wielozębny

Melonogłów wielozębny
	Peponocephala electra
	(Gray, 1846)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	Cetartiodactyla
(bez rangi)	walenie
(bez rangi)	zębowce
Rodzina	delfinowate
Rodzaj	melonogłów
Gatunek	melonogłów wielozębny
Synonimy
	Delphinus fusiformis Owen, 1866; Delphinus pectoralis Peale, 1848; Lagenorhynchus asia Gray, 1846; Lagenorhynchus electra Gray, 1846; Lagenorhynchus pectoralis (Peale, 1848);
	Delphinus fusiformis Owen, 1866; Delphinus pectoralis Peale, 1848; Lagenorhynchus asia Gray, 1846; Lagenorhynchus electra Gray, 1846; Lagenorhynchus pectoralis (Peale, 1848);
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Zasięg występowania

Melonogłów wielozębny^[3], delfin grubogłowy^[4] (Peponocephala electra) – gatunek ssaka z rodziny delfinowatych (Delphinidae).

Systematyka

Takson po raz pierwszy opisany przez J. E. Graya w 1846 roku pod nazwą Lagenorhynchus electra^[5]. Autor nie określił miejsca typowego^[5]. Jedyny przedstawiciel rodzaju melonogłów^[3] (Peponocephala) utworzonego przez M. Nishiwakiego i K. S. Norrisa w 1966 roku^[6].

Charakterystyka

Występuje we wszystkich wodach tropikalnych^[7]^[2], lecz jest rzadko spotykany przez ludzi, gdyż przebywa na otwartych wodach oceanicznych, daleko od brzegów. Ubarwienie koloru jasnoszarego z wyjątkiem głowy, która jest nieznacznie ciemniejsza. W chwili narodzin mierzy ok. 1 m i waży 10-15 kg. Dorasta do 3 m długości i 200 kg wagi. Żywi się przede wszystkim kałamarnicami. Samce żyją około 20, a samice 30 lat.

Przypisy

1 2 3 4 5 6 Peponocephala electra, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
1 2 J.J. Kiszka J.J., Brownell jr., R.L., Peponocephala electra, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2015.2 [dostęp 2015-09-14] (ang.).
1 2 Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 188. ISBN 978-83-88147-15-9.
↑ Praca zbiorowa: Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 209. ISBN 83-01-14344-4.
1 2 J. Richardson, J. E. Gray: The zoology of the voyage of the H.M.S. Erebus & Terror, under the command of Captain Sir James Clark Ross, during the years 1839 to 1843. Cz. 2: Mammalia, Birds. Londyn: E. W. Janson, 1846, s. 35. (ang.).
↑ M. Nishiwaki, K. S. Norris. A new genus Peponocephala, for the odontocete species Electra electra. „The Scientific Reports of the Whales Research Institute”. 20, s. 95, 1966. (ang.).
↑ Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Peponocephala electra w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 10 stycznia 2010]

[itis-1] 1 2 3 4 5 6 Peponocephala electra, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[iucn-2] 1 2 J.J. Kiszka J.J., Brownell jr., R.L., Peponocephala electra, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2015.2 [dostęp 2015-09-14] (ang.).

[miiz-3] 1 2 Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 188. ISBN 978-83-88147-15-9.

[pwn-4] Praca zbiorowa: Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 209. ISBN 83-01-14344-4.

[Gray-5] 1 2 J. Richardson, J. E. Gray: The zoology of the voyage of the H.M.S. Erebus & Terror, under the command of Captain Sir James Clark Ross, during the years 1839 to 1843. Cz. 2: Mammalia, Birds. Londyn: E. W. Janson, 1846, s. 35. (ang.).

[Nishiwaki&Norris-6] M. Nishiwaki, K. S. Norris. A new genus Peponocephala, for the odontocete species Electra electra. „The Scientific Reports of the Whales Research Institute”. 20, s. 95, 1966. (ang.).

[7] Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Peponocephala electra w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 10 stycznia 2010]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]