Mennica w Lublinie

Szóstak (1595) wybity w Lublinie

Mennica w Lublinie – mennica koronna działająca w Lublinie w okresie panowania Zygmunta III, w latach 1595–1601, zorganizowana przez K. Rytkiera, zarządzana kolejno przez[1]:

  • D. Kostke (do 1597 r.),
  • M. Reysnera (zmarłego w 1599 r.), który urządził ją we własnej kamienicy zwanej „mincarnią” przy ulicy Olejnej,
  • podkomorzego chełmskiego P. Orzechowskiego (do zamknięcia w marcu 1601 r.).

W mennicy bito[1]:

  • szóstaki (1595–1596),
  • trojaki (1595–1601),
  • grosze (1597–1598), znaczone od 1598 r. inicjałem „L” (od Lublin).

Przypisy

  1. 1 2 Andrzej Mikołajczyk, Leksykon numizmatyczny, Warszawa-Łódź: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 180, ISBN 83-01-09710-8.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.