Menoetius (księżyc)
| Odkrywca |
William J. Merline, Laird M. Close, N. Siegler, D. Potter, C.R. Chapman, C. Dumas, F. Menard i D.C. Slater |
|---|---|
| Data odkrycia |
29 października 2001 |
| Tymczasowe oznaczenie |
S/2001 (617) 1 |
| Charakterystyka orbity | |
| Półoś wielka |
680 ± 20 km |
| Mimośród |
0,02 ± 0,02 |
| Okres obiegu |
4,283 ± 0,004 d |
| Własności fizyczne | |
| Średnica równikowa |
112,6 ± 3,2 km |
| Masa |
(1,36±0,11) × 1018 kg |
| Średnia gęstość |
0,8? g/cm³ |
| Okres obrotu wokół własnej osi |
równy okresowi obiegu? |
| Temperatura powierzchni |
110 K |
Menoetius, pełna nazwa (617) Patroclus I Menoetius, oznaczenie prowizoryczne S/2001 (617) 1 – księżyc planetoidy (617) Patroclus z grupy planetoid trojańskich Jowisza. Nazwa składnika pochodzi od Menojtiosa (Menoetiusa), syna Aktora i ojca Patroklosa w mitologii greckiej.
Ze względu na niewiele mniejsze rozmiary od głównego składnika, należy raczej mówić o tym układzie planetoida podwójna. Menoetius ma ok. 112 km średnicy (Patroclus zaś ok. 122 km). Odległość między tymi ciałami wynosi 680+/-20 km. Ciała te obiegają wspólny środek masy w czasie 4,3 dnia.
Zobacz też
Linki zewnętrzne
- Informacje o układzie Patroclus i Menoetius w bazie Johnston's Archive (ang.)
- Strona poświęcona temu układowi. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-20)]. (ang.).