Metale nieżelazne

Metale nieżelazne (metale kolorowe) – nazwa techniczna metali innych niż żelazo i stopów metali niezawierających żelaza[1][2]. Do metali kolorowych zalicza się m.in. miedź, cynk, cynę, ołów i aluminium, a do stopów mosiądz i brąz. Są to ciała o charakterystycznym połysku, są dobrymi przewodnikami cieplnymi.

Mają różnorodne właściwości fizyczne, chemiczne, mechaniczne i technologiczne, i z tego powodu są powszechnie stosowane w wielu dziedzinach techniki[3].

Rodzaje

Metale nieżelazne i ich stopy można podzielić na główne grupy[3]:

Metale lekkie

RodzajIlustracjaNazwa metaluTemperatura
topnienia
Gęstość
(g/cm³)
łatwo
topliwe
magnez6501,74
aluminium6602,70
trudno
topliwe
tytan18204,54
źródło:[4]

Metale ciężkie

RodzajIlustracjaNazwa metaluTemperatura
topnienia
Gęstość
(g/cm³)
łatwo
topliwe
cynk419,57,133
kadm320,08,65
cyna231,97,30
ołów327,411,34
bizmut271,39,80
trudno
topliwe
cyrkon18526,49
kobalt14458,9
nikiel14558,9
miedź10838,96
pallad155412,0
srebro96010,49
platyna1773,521,45
złoto1063,019,32
bardzo
trudno
topliwe
molibden266510,2
tantal299616,6
wolfram341019,3
źródło:[4]

Przypisy

  1. metale. W: Mały słownik chemiczny. Jerzy Chodkowski (red.). Wyd. V. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1976, s. 321–322.
  2. metale kolorowe, nieżelazne. [w:] Słownik języka polskiego [on-line]. PWN. [dostęp 2015-12-07].
  3. 1 2 Materiały nieżelazne. E-spawalnik.pl. [dostęp 2015-01-21]. (pol.).
  4. 1 2 Maria Głowacka(red.): Metaloznawstwo. Gdańsk: Politechnika Gdańska, 1996, s. 12. ISBN 83-86537-39-6.