Metelčica
Metelčica to alfabet, który wymyślił Franc Serafin Metelko. W użytku był w latach 1825-1833.

Metelko swój alfabet opublikował w książce Lehrgebäude der slowenischen Sprache. Nowy alfabet powstał z inicjatywy gramatyków, którzy nie byli zadowoleni z do tej pory używanej bohoričicy. Na Metelkę szczególnie wpłynął pomysł Kopitara aby każda głoska była reprezentowana przez dokładnie jeden znak i odwrotnie.
| Wielka litera | Mała litera | MAF | Wymowa |
|---|---|---|---|
| /ts/ | c | ||
| /tʃ/ | č | ||
| /s/ | s | ||
| /ʃ/ | š | ||
| /ʃtʃ/ | šč | ||
| /z/ | z | ||
| /ʒ/ | ž | ||
| /h/ | h | ||
| /x/ | podniebienne h | ||
| /lj/ | lj | ||
| /nj/ | nj | ||
| /ɛ/ | Akcentowane szerokie ê lub nieakcentowane e | ||
| /e/ | akcentowane wąskie é | ||
| /ə/ | półsamogłoska e (ǝ) | ||
| /o/ | akcentowane wąskie ó lub nieakcentowane o | ||
| /ɔ/ | akcentowane szerokie ô |
W metelčicy obowiązywała następująca kolejność liter:
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
Niektóre źródła podają, że Metelko zaczerpnął brakujące litery z cyrylicy, jednak gdy się dokładniej im przyjrzymy, okaże się, że nie mają racji. Z cyrylicy przejęta została wyłącznie litera Ɥ. Przy literach
i
zauważalne jest podobieństwo do cyrylickich (Ш, Щ). Znak З jest identyczny jak w cyrylicy, jednak ówcześni Słoweńcy bardziej wiązali go z niemieckim pismem gotyckim. Pozostałe litery nie są zupełnie podobne do cyrylicy i zaliczamy je do osobistych „osiągnięć” Metelki. Szczególnie ciekawa jest litera
, która nie przypomina żadnej innej litery na świecie. W powyższej tabeli możemy również dostrzec dwa różne znaki na głoskę h. Jednak, ponieważ większość słoweńskich narzeczy nie rozróżnia dwóch rodzajów głoski h, niektórzy pisarze pomijali literę
.
Metelčica wydawała się przeciętnemu Słoweńcu tamtych czasów, dziwna, aby nie rzec – brzydka. Dlatego też szybko uzyskała przydomek krevljica (kula). Poza Metelką używało jej wyłącznie pięciu czołowych słoweńskich pisarzy. Metelčica nie rozprzestrzeniła się po Styrii, ponieważ dobrze funkcjonowała tam znacznie bardziej przejrzysta i prostsza dajnčica.
Po słoweńskiej alfabetycznej wojnie, w roku 1833 metelčica została ostatecznie zakazana i wkrótce potem Słoweńcy jednogłośnie przyjęli gajicę.
Linki zewnętrzne
- Metelčica, wygląd tekstu
Bibliografia
- Słoweńska wersja strony