Mewa pręgosterna
| Larus belcheri[1] | |||
| Vigors, 1829 | |||
![]() Osobnik dorosły w szacie godowej | |||
Osobnik dorosły w szacie spoczynkowej | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
mewa pręgosterna | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
![]() | |||
| Zasięg występowania | |||
![]() występuje przez cały rok poza sezonem lęgowym | |||
Mewa pręgosterna[4] (Larus belcheri) – gatunek dużego ptaka z rodziny mewowatych (Laridae). Występuje u wybrzeży zachodniej Ameryki Południowej. Nie jest zagrożona wyginięciem. Nie wyróżnia się podgatunków[5].
Występowanie
Występuje u wybrzeży zachodniej Ameryki Południowej, w Chile, Ekwadorze i Peru[6][5]. Nie wędruje, okazjonalnie zalatuje na północ np. do Panamy[7][8].
Morfologia
_(4856931950).jpg)
Dużej wielkości ptak osiągający długość do 52 cm, rozpiętość skrzydeł do 121 cm[6][9]. Pokrojem i upierzeniem podobna do blisko spokrewnionej mewy południowej, lecz jest przede wszystkim mniejsza[9]. Ptak młodociany mewy południowej ma głowę podobnego koloru co ciało, natomiast młody osobnik mewy pręgosternej ma głowę ciemną[9].
Głowa, szyja i spodnia część ciała w szacie godowej białe[6][10]. Plecy i skrzydła ciemne[6][10]. Na dziobie czarna przepaska oraz czerwona plamka[6]. W locie widoczna jest czarna końcówka ogona[6][10]. Żółte nogi[6]. Brak dymorfizmu płciowego[6]. W szacie spoczynkowej czarna głowa[6]. U młodych ptaków na brunatnych skrzydłach ciemniejsze przepasania oraz brunatna głowa[6].
Ekologia i zachowanie

Mewy pręgosterne żyją na otwartym oceanie, w zatokach, dopływach rzek[10][3]. Są uzależnione od prądu Humboldta i efektu El Niño, choć wolą przebywać blisko brzegu[6][10].
Gatunek wszystkożerny, preferuje padlinę, ryby, mięczaki i skorupiaki, chętnie też kradną pisklęta innych ptaków morskich oraz odpady[6][8]. Wyrywają także pożywienie innym ptakom[8].
Ptaki te preferują gniazdować samotnie, na plażach i w zatokach często gniazduje do 100 par[6]. Jedynym wyjątkiem jest kolonia na wyspie San Gallán, licząca tysiące osobników[6]. Gniazdo to płytki dołek w glebie, wyścielony mchem lub innym materiałem roślinnym, w którym samica składa od 1 do 3 oliwkowych jaj z brązowym plamkowaniem[6]. Oboje rodzice opiekują się wylęgiem[8].
Status
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje mewę pręgosterną za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern)[3][7]. Liczebność światowej populacji, według szacunków, mieści się w przedziale 1000 – 10 000 osobników, a jej trend uznaje się za rosnący[7][3]. Wcześniej gatunkowi zagrażali ludzie, którzy zbierali odchody ptaków jako nawóz dla roślin, znany jako guano, przez co niepotrzebnie płoszono ptaki[6].
Przypisy
- ↑ Larus belcheri, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ D. Lepage, Band-tailed Gull Larus belcheri, [w:] Avibase [online] [dostęp 2025-01-28] (ang.).
- 1 2 3 4 Larus belcheri, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Larinae Rafinesque, 1815 - mewy (wersja: 2024-09-18). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2025-01-28].
- 1 2 F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2021-10-05]. (ang.).
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 Mewy wysp, [w:] David Alderton, Encyklopedia ptaków świata, Peter Barrett, Dragon, 2020, s. 51, ISBN 978-83-8172-650-4.
- 1 2 3 Species factsheet: Larus belcheri. BirdLife International, 2021. [dostęp 2021-10-05]. (ang.).
- 1 2 3 4 Belcher's Gull – Larus belcheri Information and photos. South Dakota Birds and Birding. [dostęp 2021-10-05]. (ang.).
- 1 2 3 Belcher’s Gull (Larus belcheri). Peru Aves. [dostęp 2021-10-05]. (ang.).
- 1 2 3 4 5 Belcher's gull. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. [dostęp 2021-10-05]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).


