Miękkokolec
| Olallamys[a] | |||
| L.H. Emmons, 1988[1] | |||
 Miękkokolec białoogonowy (O. albicauda) na ilustracji z 1879 roku | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj |
miękkokolec | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Thrinacodus albicauda A. Günther, 1879 | |||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Gatunki | |||
| |||
Miękkokolec[3] (Olallamys) – rodzaj ssaków z podrodziny kolczaków (Echimyinae) w obrębie rodziny kolczakowatych (Echimyidae).
Rozmieszczenie geograficzne
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Kolumbii i Wenezueli[4][5][6].
Morfologia
Długość ciała (bez ogona) 150–225 mm, długość ogona 255–345 mm[5][7].
Systematyka
Rodzaj zdefiniował w 1879 roku niemiecko-brytyjski zoolog Albert C.L.G. Günther w artykule zatytułowanym O nowym gryzoniu z Medellin, opublikowanym w czasopiśmie „Proceedings of the Zoological Society of London”[2]. Jednak nazwa Thrinacodus, którą ukuł Günther, okazała się młodszym homonimem rodzaju ryb chrzęstnoszkieletowych opisanego w 1875 roku, dlatego w 1988 roku amerykańska teriolożka Louise Emmons nadała rodzajowi gryzoni nową nazwę[1]. Gatunkiem typowym jest (oznaczenie monotypowe) miękkokolec białoogonowy (O. albicauda)
Etymologia
- Thrinacodus: gr. θριναξ thrinax, θρινακος thrinakos ‘trójząb, widły’; οδους odous, οδοντος odontos ‘ząb’[8].
- Olallamys: Carlos Olalla oraz jego synowie: Alfonso, Manuel, Ramon i Rosalino, ekwadorscy kolekcjonerzy ptaków i ssaków z dorzecza Amazonki w latach 1922–1969; gr. μυς mus, μυος muos ‘mysz’[1].
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące gatunki[9][7][4][3]:
| Grafika | Gatunek | Autor i rok opisu | Nazwa zwyczajowa[3] | Podgatunki[5][4][7] | Rozmieszczenie geograficzne[5][4][7] | Podstawowe wymiary[5][7][c] | Status IUCN[10] |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
Olallamys albicauda | (A. Günther, 1879) | miękkokolec białoogonowy | 2 podgatunki | endemit Kolumbii: wschodnie i środkowe Andy; zakres wysokości: 2300–3300 m n.p.m. | DC: 15–18 cm DO: 25–26 cm MC: brak danych |
DD |
| Olallamys edax | (O. Thomas, 1916) | miękkokolec żarłoczny | gatunek monotypowy | endemit Wenezueli: środkowa Cordillera de Mérida; zakres wysokości: około 2800 m n.p.m. | DC: około 22 cm DO: około 34 cm MC: brak danych |
DD |
Kategorie IUCN: DD – gatunki o nieokreślonym stopniu zagrożenia.
Uwagi
- ↑ Nowa nazwa dla Thrinacodus A. Günther, 1879.
- ↑ Młodszy homonim Thrinacodus St. John & Worthen, 1875 (Chondrichthyes).
- ↑ DC – długość ciała; DO – długość ogona; MC – masa ciała
Przypisy
- 1 2 3 L.H. Emmons. Replacement Name for a Genus of South American Rodent (Echimyidae). „Journal of Mammalogy”. 69 (2), s. 421, 1988. DOI: 10.2307/1381405. (ang.).
- 1 2 A.C.L.G. Günther. On a new Rodent from Medellin. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1879, s. 144, 1879. (ang.).
- 1 2 3 Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 293. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- 1 2 3 4 C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 278. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- 1 2 3 4 5 P.-H. Fabre, J. Patton & Y. Leite: Family Echimyidae (Hutias, Coypu South and American Spiny-rats). W: D.E. Wilson, T.E. Lacher, Jr & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 6: Lagomorphs and Rodents I. Barcelona: Lynx Edicions, 2016, s. 626–627. ISBN 978-84-941892-3-4. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Olallamys. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-02-23].
- 1 2 3 4 5 Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 372. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 676, 1904. (ang.).
- ↑ C.J. Burgin, J.S. Zijlstra, M.A. Becker, H. Handika, J.M. Alston, J. Widness, S. Liphardt, D.G. Huckaby & N.S. Upham: The ASM Mammal Diversity Database. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 2.1) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2025-05-09]. (ang.).
- ↑ Taxonomy: Olallamys – Genus. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2025-05-09]. (ang.).