Mięsień brodawkowaty

Serce człowieka. Mięśnie brodawkowate oznaczone na fioletowo.

Mięsień brodawkowaty (łac. musculus papillaris) – wyniosłość mięśniowa wewnątrz komory serca ssaków[1].

U człowieka mięśnie brodawkowate stanowią cylindryczne wyniosłości w świetle obu komór serca: trzy w prawej komorze i dwa w lewej. Podstawą wychodzą ze ściany komory, skierowane szczytem do jej światła, w kierunku przestrzeni między dwoma płatkami zastawki. Każdy mięsień brodawkowaty na swoim wierzchołku lub na bocznym obwodzie stanowi miejsce przyczepu strun ścięgnistych, które łączą mięsień brodawkowaty z płatkami zastawki[2].

Przypisy

  1. ↑ Kazimierz Krysiak, Krzysztof Świeżyński, Anatomia zwierząt. 2. Narządy wewnętrzne i układ krążenia, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 433, ISBN 978-83-01-16751-6.
  2. ↑ Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom II. Trzewa, wyd. X, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 61, ISBN 978-83-200-4501-7.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.