Mińsk Osobowy
![]() | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Data otwarcia |
1873 (1991-2002 obecny wygląd) |
| Poprzednie nazwy |
Mińsk |
| Dane techniczne | |
| Liczba peronów |
4 |
| Liczba krawędzi peronowych |
7 |
| Kasy |
czynne |
Położenie na mapie Mińska ![]() | |
Położenie na mapie Białorusi ![]() | |
Mińsk Osobowy (biał. Мінск-Пасажырскі, ros. Минск-Пассажирский) – największa stacja kolejowa w Mińsku i zarazem na Białorusi.
Historia
Stacja Mińsk została otwarta w XIX w. Była wówczas węzłem kolei Moskiewsko-Brzeskiej i Libawsko-Romeńskiej. Położona była pomiędzy stacjami Kołodziszcze i Tanipol (Kolej Moskiewsko-Brzeska) oraz Ratomka i Michanowicze (Kolej Libawsko-Romeńska)[1][2].
Dworzec Wileński na pocz. XX w.]
Dworzec w 1981 roku
Przypisy
- ↑ Miński powiat, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 467.
- ↑ 1872 Европейская Россия (Шуберт). [dostęp 2022-05-07]. (ros.).
Bibliografia
Linki zewnętrzne
| Mińsk Osobowy | ||
| Linia Orsza – Mińsk Osobowy – Baranowicze (749,630 km) | ||
odległość: 2,612 km |
||
| Linia Mińsk Osobowy – Mołodeczno (749,630 km) | ||
|
odległość: 1,947 km | ||
| Linia Osipowicze – Mińsk Osobowy (496,200 km) | ||
odległość: 3,246 km |
||


