Mi1 Scorpii

Mi¹ Scorpii

μ¹ Sco
Mapa gwiazdozbioru Skorpiona
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór	Skorpion
Rektascensja	16h 51m 52,231s[1]
Deklinacja	−38° 02′ 50,57″[1]
Paralaksa (π)	0,00651 ± 0,00091″[1]
Odległość	501 ± 81 ly 154 ± 25 pc
Wielkość obserwowana	2,98m[1]
Ruch własny (RA)	−10,58 ± 0,87 mas/rok
Ruch własny (DEC)	−22,06 ± 0,74 mas/rok
Prędkość radialna	−7,6 ± 3,9 km/s
Charakterystyka fizyczna
Rodzaj gwiazdy	gwiazda zmienna typu Beta Lyrae
Typ widmowy	B1,5 Vp[1] / B6 V[2]
Masa	11 / 8M☉[2]
Jasność	28 000 / 16 000 L☉[2]
Temperatura	21 200 / 16 200 K[2]
Charakterystyka orbitalna
Okres orbitalny	1,440269 d[2]
Alternatywne oznaczenia
2MASS: J16515223-3802504 Cordoba Durchmusterung: CD-25 11228 Fundamentalny katalog gwiazd: FK5 1439 Boss General Catalogue: GC 22677 Katalog Henry’ego Drapera: HD 151890 Katalog Hipparcosa: HIP 82514 Katalog jasnych gwiazd: HR 6247 SAO Star Catalog: SAO 208102 Xamidimura

Mi¹ Scorpii (Xamidimura, μ¹ Sco) – gwiazda podwójna w gwiazdozbiorze Skorpiona, którą tworzy para gwiazd typu widmowego B. Znajduje się około 501 lat świetlnych od Słońca.

Gwiazda nie ma nazwy własnej w tradycji zachodniej i arabskiej. Afrykanie z ludu Khoikhoi z RPA używali nazwy xami di mura, „oczy lwa”, na określenie pary optycznie bliskich gwiazd Mi¹ i Mi² Scorpii^[3]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna w 2017 roku formalnie zatwierdziła użycie nazwy Xamidimura dla określenia pierwszej gwiazdy^[4].

Jest to para białoniebieskich gwiazd ciągu głównego. Na niebie znajduje się blisko innej gwiazdy typu B, Mi² Scorpii, z którą jednak nie jest związana grawitacyjnie; gwiazdy te należą do asocjacji Skorpiona–Centaura, grupy podobnych gwiazd powstałych w zbliżonym czasie. Mi¹ Scorpii to gwiazda podwójna spektroskopowo, której składników nie potrafią rozdzielić ziemskie teleskopy. Składniki okrążają wspólny środek masy w czasie nieco mniejszym niż 1,5 doby. Słabszy składnik częściowo przesłania jaśniejszy, prowadząc do okresowych spadków jasności o około 0,3^m. Jest to układ podwójny półrozdzielony, w którym mniej masywny składnik wypełnia powierzchnię Roche’a i materia z niego spada na masywniejszą gwiazdę. 10 milionów lat temu to mniej masywny składnik miał większą masę, ale jego szybsza ewolucja doprowadziła do powiększenia się gwiazdy i zainicjowania transferu masy. Sytuacja odwróci się, kiedy ewolucja obecnie masywniejszego składnika doprowadzi do wzrostu jego promienia. Nie wiadomo, jak zakończy się żywot tej pary: mniejszy składnik prawdopodobnie stanie się nietypowym białym karłem, a układ może przekształcić się w zmienną kataklizmiczną; jedna z gwiazd może nawet eksplodować^[2].

• lista gwiazd w gwiazdozbiorze Skorpiona