Miara rozkładu
Miara rozkładu – liczbowa charakterystyka rozkładu cechy dostarczająca informacji na temat właściwości tego rozkładu. Miary rozkładu nazywa się również miarami statystycznymi lub charakterystykami opisowymi rozkładu jednej cechy[1].
W zależności od tego, czym jest przedmiot opisu, miara statystyczna może być nazywana:
- parametrem – jeśli opisywana jest populacja,
- statystyką – jeśli przedmiotem opisu są dane z próby losowej[2].
Miary rozkładu można podzielić na:
- Miary położenia rozkładu, np.:
- Miary zróżnicowania rozkładu, np.:
- Miary asymetrii rozkładu, np.:
- Miary koncentracji rozkładu, np.:
- Miary regularności rozkładu, np.:
- τ/τabs
- τsgn
Wśród miar rozkładu wyróżnia się również miary klasyczne, to znaczy takie, które przy obliczaniu uwzględniają wszystkie wartości cechy z próby.
Przypisy
- ↑ Anna Bielecka, Statystyka dla menedżerów: teoria i praktyka, Wyd. 2. zm, Siedliska: Wydawnictwo Nieoczywiste-imprint GAB Media, 2016, s. 103, ISBN 978-83-63391-02-7 [dostęp 2025-03-26].
- ↑ Janina Jóźwiak, Jarosław Podgórski, Statystyka od podstaw, Wyd. 6 zm, Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, 2006, s. 32, ISBN 978-83-208-1615-0 [dostęp 2025-03-26].