Michał Jorkasch-Koch

Michał Jorkasch-Koch
Data urodzenia

1859

Data i miejsce śmierci

19 października 1925
Lwów

Miejsce spoczynku

Cmentarz Łyczakowski we Lwowie

Zawód, zajęcie

urzędnik

Rodzice

Adolf, Joanna

Małżeństwo

Julia z d. Robakowska

Krewni i powinowaci

Franciszka, Adolf, August (rodzeństwo)

Odznaczenia
Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych Krzyż Jubileuszowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych
Krzyż Wojenny za Zasługi Cywilne

Michał Jorkasch-Koch (ur. 1859, zm. 19 października 1925 we Lwowie) – c. k. urzędnik skarbowy.

Grobowiec Michała Jorkascha-Kocha

Życiorys

Urodził się w 1859[1] w rodzinie Jorkasch-Koch, będącej pochodzenia niemieckiego, osiadłej w Galicji, której członkowie poczuwali się Polakami[2]. Jego rodzicami byli Adolf (1823–1902), urzędnik skarbowy i Joanna z domu Kulczycka, a rodzeństwem Franciszka (żona Juliusza Bernaczka, radcy dworu w Najwyższym Trybunale w Wiedniu), Adolf (1848–1909), także urzędnik skarbowy, minister, August (c. k. urzędnik)[3]. Legitymował się tytułem barona[1][4][5][6][7][8][9].

Ukończył studia prawnicze uzyskując stopień doktora praw[1][5][6][7][8]. W okresie zaboru austriackiego w ramach autonomii galicyjskiej wstąpił do c. k. państwowej służby cywilnej 31 lipca 1881[1]. W 1882 był koncypientem w C. K. Prokuratorii Skarbowej we Lwowie[4]. W 1888 był nadkomisarzem w c. k. powiatowej dyrekcji skarbu w Sanoku[10]. Później pracował w dyrekcji okręgu skarbowego przy c. k. starostwie powiatu sanockiego, gdzie był nadkomisarzem (1889, 1890)[11], następnie był tamże starszym komisarzem (1891, 1892)[12], a od ok. 1893 do ok. 1899 sprawował stanowisko dyrektora (jego następcą był Władysław Bialikiewicz)[13][5][14]. Równolegle w tym okresie był asesorem w C. K. Sądzie Powiatowym dla dochodów skarbowych w Sanoku[15], po czym od ok. 1893 do ok. 1899 pełnił stanowisko przewodniczącego c. k. sądu powiatowego dla spraw dochodów skarbowych w Sanoku[16]. Od 6 czerwca 1910 pracował w V klasie rangi[1]. Otrzymał tytuł c. k. radcy dworu[1][5][6][7][9]. W randze c. k. radcy dworu sprawował stanowisko dyrektora dyrekcji okręgu skarbowego we Lwowie[1][7][8]. Równolegle pełnił wówczas funkcję przewodniczącego sądu okręgowego w sprawach skarbowych we Lwowie[6][9][17]. Ponadto w 1918 pełnił funkcję przewodniczącego c. k. sądu powiatowego dla spraw dochodów skarbowych we Lwowie[18].

Był członkiem sanockiego biura powiatowego Stowarzyszenia Czerwonego Krzyża mężczyzn i dam w Galicji[19]. 19 stycznia 1895 został wybrany członkiem wydziału oddziału Towarzystwa Prawniczego w Sanoku[20]. Był członkiem i działaczem sanockiego gniazda Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” (lata 90.)[21], członkiem sądu honorowego tegoż[22]. Został prezesem Sanockiego Klubu Sportowego, korzystającego z powstałego w 1897 wielofunkcyjnego boiska sportowego, założonego w podsanockim gaju „Sędziówka” na obszarze Dąbrówki Polskiej (teren przeznaczyła Józefa Rylska)[23]. W listopadzie 1895 został wybrany członkiem wydziału Towarzystwa Kasyna w Sanoku[24]. W połowie 1911 był jednym z inicjatorów zawiązania w Paryżu towarzystwa akcyjnego „Banque Franco-Galizienne, societe anonyme” (ponadto także m.in. prof. Józef Siemiradzki)[25].

Po wybuchu I wojny światowej od 31 sierpnia 1914 przebywał w Wiedniu przy Florianigasse 58[26]. Żył tam z żoną[27]. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w latach 20. II Rzeczypospolitej do 1925 był członkiem rady zawiadowczej spółki akcyjnej Pierwsze Galicyjskiej Towarzystwo Akcyjne Fabryki i Rafinerii Spirytusu we Lwowie na Bogdanówce (była Rafineria Spirytusu i Fabryka Likierów Jana Mikolascha na Bogdanówce)[28]. Zamieszkiwał przy ulicy Podwale 3 we Lwowie[29]. Jego żoną była Julia z Robakowskich (zm. 18 lutego 1923), podczas pobytu w Sanoku należała do Macierzy Szkolnej dla Księstwa Cieszyńskiego[30] oraz działała w sanockim kole Towarzystwa Szkoły Ludowej[31].

Zmarł 19 października 1925[29][32]. Został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie[29][33].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Szematyzm galicyjskich władz i urzędów skarbowych na rok 1914. Lwów: Prezydyum Krajowej Dyrekcyi Skarbu, 1914, s. 117.
  2. ↑ Wiadomości bieżące. Ś. p. Adolf br. Jorkasch-Koch. „Słowo Polskie”, s. 2, nr 419 z 28 sierpnia 1902.
    •Korespondencye. Wiedeń. JE bar. Adolf Jorkasch-Koch. „Gazeta Lwowska”, s. 1–2, nr 35 z 14 lutego 1909.
    •Korespondencya „Nowej Reformy”. „Nowa Reforma”, s. 3, nr 68 z 12 lutego 1909.
  3. ↑ Kronika. Adolf baron. Jorkasch-Koch. „Gazeta Lwowska”, s. 3, nr 197 z 28 sierpnia 1902.
  4. 1 2 Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkiem Księstwem Krakowskiem na rok 1882. Lwów: 1882, s. 141.
  5. 1 2 3 4 Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1895. Lwów: 1895, s. 168.
  6. 1 2 3 4 Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1911. Lwów: Prezydyum C.K. Namiestnictwa, 1911, s. 248.
  7. 1 2 3 4 Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1911. Lwów: Prezydyum C.K. Namiestnictwa, 1911, s. 261.
  8. 1 2 3 Szematyzm galicyjskich władz i urzędów skarbowych na rok 1914. Lwów: Prezydyum Krajowej Dyrekcyi Skarbu, 1914, s. 29.
  9. 1 2 3 4 5 6 Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1918. Wiedeń: 1918, s. 1054.
  10. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1889. Lwów: 1889, s. 168.
  11. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1890. Lwów: 1890, s. 168.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1891. Lwów: 1891, s. 168.
  12. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1892. Lwów: 1892, s. 168.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1893. Lwów: 1893, s. 168.
  13. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1894. Lwów: 1894, s. 163.
  14. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1896. Lwów: 1896, s. 168.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1897. Lwów: 1897, s. 16.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1898. Lwów: 1898, s. 196.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1899. Lwów: 1899, s. 195.
    •Alojzy Zielecki, Społeczeństwo Sanoka u progu XX wieku / W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 365.
  15. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1891. Lwów: 1891, s. 158.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1892. Lwów: 1892, s. 158.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1893. Lwów: 1893, s. 158.
  16. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1894. Lwów: 1894, s. 157.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1895. Lwów: 1895, s. 154.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1896. Lwów: 1896, s. 157.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1897. Lwów: 1897, s. 157.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1898. Lwów: 1898, s. 182.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1899. Lwów: 1899, s. 182.
  17. ↑ Szematyzm galicyjskich władz i urzędów skarbowych na rok 1914. Lwów: Prezydyum Krajowej Dyrekcyi Skarbu, 1914, s. 37.
  18. ↑ Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1918. Wiedeń: 1918, s. 1041.
  19. ↑ Piętnaste sprawozdanie roczne z czynności Krajowego Stowarz. Czerwonego Krzyża mężczyzn i dam w Galicyi za rok 1894. Lwów: 1895, s. 75.
  20. ↑ Kronika. Walne zgromadzenie „Towarzystwa Prawniczego”. „Gazeta Sanocka”, s. 4, Nr 3 z 3 lutego 1895.
  21. ↑ Paweł Sebastiański, Bronisław Kielar: Wykazy członków Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Sanoku. W: 125 lat sanockiego „Sokoła” 1889–2014. Sanok: Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół” w Sanoku, 2014, s. 143. ISBN 978-83-939031-1-5.
    •Anna Sebastiańska: Członkowie TG „Sokół” w Sanoku 1889–1946. sokolsanok.pl, 2009-11-29. [dostęp 2016-02-16].
  22. ↑ Sprawozdanie Wydziału Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Sanoku za rok administracyjny 1898. Sanok: 1899, s. 11.
    •Sprawozdanie Wydziału Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Sanoku za rok administracyjny 1899. Sanok: 1900, s. 16.
  23. ↑ Okręg IV. przemyski. Sanok. „Przewodnik Gimnastyczny „Sokół””. Nr 9, s. 105, 1897.
    •Samobójstwo. „Kurjer Lwowski”. Nr 317, s. 4, 15 listopada 1904.
  24. ↑ Kronika. „Gazeta Sanocka”, s. 3, Nr 32 z 10 listopada 1905.
  25. ↑ Dział ekonomiczny. Bank polsko-francuski w Paryżu. „Nowa Reforma”, s. 3, nr 327 z 20 lipca 1911.
  26. ↑ Księga pamiątkowa i adresowa wygnańców wojennych z Galicyi i Bukowiny 1914-1915 oraz Album pamiątkowe. Cz. 1. Lwów. Wiedeń: 1915, s. 89.
  27. ↑ Z działalności społecznej polskich kobiet na obczyźnie. „Nowości Illustrowane”. Nr 33, s. 6, 7, 14 sierpnia 1915.
  28. ↑ Rafineria Mikolascha znowu w polskich rękach. „Kurier Lwowski”, s. 6, nr 44 z 22 lutego 1925.
  29. 1 2 3 Kronika. † Michał baron Jorkasch-Koch. „Gazeta Poranna”, s. 8, nr 7577 z 21 października 1925.
  30. ↑ Sprawozdanie Macierzy Szkolnej dla Księstwa Cieszyńskiego z siódmego roku jej istnienia, tj. 1892. 1893, s. 12.
    •Sprawozdanie Macierzy Szkolnej dla Księstwa Cieszyńskiego z dziesiątego roku jej istnienia tj. 1894 złożone przez zarząd na walnem zgromadzeniu dnia 4 maja 1895. s. 9.
  31. ↑ Doroczne Zgromadzenie Sanockiego „Koła Pań” Towarzystwa Szkoły ludowej. „Gazeta Sanocka”, s. 2-3, Nr 13 z 23 czerwca 1895.
    •Kronika. Koło Pań Towarzystwa szkoły ludowej w Sanoku. „Gazeta Sanocka”, s. 3, Nr 66 z 6 lipca 1896.
    •Kronika. Odezwa. „Gazeta Sanocka”, s. 4, Nr 87 z 29 listopada 1896.
  32. ↑ Co niesie dzień? † Michał baron Jorkasch-Koch. „Gazeta Lwowska”, s. 2, nr 242 z 21 października 1925.
  33. ↑ Kronika. Nabożeństwo żałobne. „Gazeta Poranna”, s. 6, nr 7578 z 22 października 1925.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.