Michajłowska Akademia Artylerii

Michajłowska Akademia Artylerii

Николаевская академия Генерального штаба

Data założenia	1855
Typ	akademia wojskowa
Państwo	Imperium Rosyjskie
Adres	Санкт-Петербург, ул. Комсомола, д. 22
Położenie na mapie Rosji Michajłowska Akademia Artylerii
59,954720°N 30,352500°E/59,954720 30,352500
Strona internetowa

Michajłowska Akademia Artylerii^[1], w literaturze także Michajłowska Akademia Artyleryjska (ros. Михайловская артиллерийская академия) – jedna z renomowanych uczelni wojskowych dla starszych oficerów Armii Imperium Rosyjskiego, założona w 1855 w Sankt Petersburgu i kształcąca oficerów dyplomowanych artylerii. Do jej tradycji nawiązuje powstała w ZSRR Wojskowa Akademia Wojsk Rakietowych Przeznaczenia Strategicznego.

Michajłowska Akademia Artylerii została utworzona w 1855 roku z klas oficerskich szkoły artyleryjskiej i początkowo była częścią akademii wojskowej. W 1863 roku Akademia Michajłowska uzyskała samodzielną organizację podległą generałowi Feldzeugmeisterowi.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami, znacząco zmienionymi przez ustawy z 28 marca 1888 i 4 grudnia 1893, Michajłowska Akademia Artylerii miała 3 klasy: młodszą, starszą i dodatkową. Pierwsze dwie miały na celu upowszechnianie wyższej wiedzy w jednostkach wojsk artyleryjskich, dodatkowa miała na celu przygotowanie oficerów do służby w technicznych instytucjach artyleryjskich. Bezpośrednie zarządzanie akademią powierzono jej komendantowi, który był jednocześnie komendantem Michajłowskiej Szkoły Artylerii. Akademia posiadała własną bibliotekę, laboratorium chemiczne, muzeum i laboratorium fizyczne.

Liczba uczniów we wszystkich trzech klasach wynosiła 60 oficerów. Do egzaminu wstępnego mogli przystąpić oficerowie wszystkich rodzajów sił zbrojnych do stopnia porucznika gwardii lub kapitana sztabowego armii włącznie, o ile wcześniej pełnili służbę w stopniu oficerskim przez co najmniej 3 lata, w tym w jednostkach bojowych przez co najmniej 2 lata; Ci, którzy ukończyli kurs w szkole artyleryjskiej lub na uniwersytecie na wydziale fizyki i matematyki z dyplomem pierwszego stopnia, musieli służyć tylko dwa lata.

Każdy rok nauki w akademii wiązał się z odbyciem 1,5-letniej służby w artylerii. Osoby chcące wstąpić do akademii, z wyjątkiem tych, które służyły w jednostkach Petersburskiego Okręgu Wojskowego, były poddawane wstępnym badaniom w okręgowych zarządach artylerii. Ci, którzy zdali ten test, byli wysyłani na koszt państwa do Petersburga, gdzie egzaminowano ich z artylerii, fortyfikacji, taktyki, algebry, geometrii, trygonometrii, rachunku różniczkowego i całkowego, fizyki, chemii, mechaniki elementarnej, rysunku artyleryjskiego, a także z języków rosyjskiego, francuskiego i niemieckiego.

Przedmioty nauczania teoretycznego w akademii: głównymi są: 1) wszystkie działy artylerii, 2) technika, 3) mechanika teoretyczna, 4) mechanika praktyczna i 5) chemia; pomocnicze - 1) matematyka wyższa, 2) fizyka, 3) strategia, 4) fortyfikacja, 5) taktyka, 6) historia sztuki wojennej, 7) administracja wojskowa oraz 8) języki rosyjski, francuski i niemiecki.

W celu odbycia szkolenia praktycznego oficerowie byli wysyłani w miesiącach letnich do instytutów technicznych artylerii, marynarki wojennej, górnictwa i innych resortów, a także do prywatnych fabryk.

Wszyscy oficerowie, którzy ukończyli klasę starszą z wynikiem pozytywnym, otrzymywali odznakę akademicką i specjalne przywileje przy awansie na stopień oficera sztabowego, a ci przydzieleni do pierwszej kategorii otrzymywali dodatkowo roczną pensję. Najlepsi spośród uczniów, którzy ukończyli klasę starszą w kategorii I, byli przenoszeni do klasy dodatkowej. Ci, którzy ukończyli ją pomyślnie, awansowali na kolejne stopnie aż do stopnia kapitana armii lub kapitana sztabowego gwardii włącznie, otrzymywali tytuł „inżyniera-technologa wojskowego” i prawo do służby w technicznych instytucjach artyleryjskich.

Naukę w akademii prowadzili profesorowie (7 zwyczajnych i 3 nadzwyczajnych) i nauczyciele; Na pensje przeznaczano rocznie 42 800 rubli. Ogółem w latach 1820–1895 Akademię Michajłowską (i klasy oficerskie) ukończyło 1246 oficerów^[2] .

• 04.09.1881 - 08.12.1898 - generał porucznik Nikołaj Demjanienkow;
• 04.01.1900 - 24.09.1903 - generał porucznik Stepan Walewaczew;
• 04.10.1903 - 03.1917 - generał major (od 06.12.1905 - generał porucznik, od 14.04.1913 - generał artylerii) Wasilij Czerniawski;
• 03.1917 - 1923 - generał porucznik (od 10.1917 - inżynier-technolog wojskowy) Siergiej Pietrowicz^[2] .

Absolwenci - Polacy:

• Michał Godlewski (ur. 1875),
• Jan Jacyna (1861–1930),
• Tadeusz Jastrzębski (1877–1949),
• Antoni Kaczyński (1874–1925),
• Edward Kowerski (1837–1916),
• Antoni Markiewicz (ur. 1860),
• Kazimierz Pławski (1877–1969),
• Romuald Wołyncewicz (1878–1929),
• Józef Zawadowski^[2] .

• Волков С.В. Русский офицерский корпус. – М.: ЗАО Центрполиграф, 2003. ISBN 5-9524-0605-X;
• Praca zbiorowa: Михайловская артиллерийская академия. [w:] Офицеры русской императорской армии [on-line]. 22 maja 2022. [dostęp 2025-04-04]. (ros.)..