Mieczysław Piotrowski (pisarz)

Mieczysław Piotrowski
Data i miejsce urodzenia

6 maja 1910
Lwów

Data i miejsce śmierci

8 grudnia 1977
Warszawa

Narodowość

polska

Alma Mater

Szkoła Sztuk Pięknych w Warszawie

Dziedzina sztuki

pisarz, rysownik, grafik

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal 10-lecia Polski Ludowej
Odznaka Nagrody Państwowej

Mieczysław Tadeusz Piotrowski (ur. 6 maja 1910 we Lwowie[1], zm. 8 grudnia 1977 w Warszawie[2][3]) – polski pisarz, autor powieści, scenariuszy filmowych i książek dla dzieci; artysta plastyk[1], autor rysunków satyrycznych oraz ilustracji książkowych; wykładowca i rektor Wyższej Szkoły Filmowej w Łodzi.

Życiorys

Urodził się jako najstarszy z trojga dzieci Tomasza, urzędnika pocztowego, i Marii z Niepołomskich[4]. Ukończył Miejskie Gimnazjum Matematyczno-Przyrodnicze im. Mikołaja Kopernika w Bydgoszczy. W latach 1928–1931 studiował w Wyższej Szkole Dziennikarstwa, ale naukę przerwał przed dyplomem. Kształcił się w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w pracowni malarstwa Felicjana Kowarskiego oraz w pracowni grafiki Władysława Skoczylasa. W 1935 otrzymał dyplom Studium Pedagogicznego ASP[5]. Na stopień podporucznika rezerwy został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1937 i 851. lokatą w korpusie oficerów piechoty[6].

W 1926 debiutował jako autor rysunków polityczno-satyrycznych w „Dzienniku Bydgoskim” oraz w wydawanym przez Radę Naczelną PPS tygodniku „Pobudka”. Współpracował jako rysownik z czasopismami: „Cyrulik Warszawski”, „Wróble na Dachu”, „Rózgi”, „Mucha” oraz „Szpilki”.

Podczas II wojny światowej nauczał techniki reklamy w Gimnazjum Handlowym w Siedlcach.

Po wojnie kontynuował współpracę ze „Szpilkami” oraz współpracował z „Kulturą” i „Literaturą”. Jako pisarz zadebiutował w roku 1956 powieścią Ogrodnicy[2].

Od 1945 był członkiem PPR, od 1948 PZPR.

Był mężem Reginy Kańskiej[2], następnie Ireny Laskowskiej[7].

Zmarł w Warszawie, pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera B35-5-7)[8].

Twórczość i publikacje

Powieści

  • Ogrodnicy (1956)
  • Złoty robak (1968)
  • Plecami przy ścianie (1970)
  • Cztery sekundy (1976)

Opowiadania - nowele

  • Podróż Arysty przez Lotaryngię, (fragmenty w „Twórczości”, 1976, całość 1984[2])

Scenariusze filmowe

  • Mężczyźni na wyspie (1962) - film fabularny (dramat psychologiczny) w reżyserii Jana Laskowskiego
  • Dziewczyna z dobrego domu (1962) - film fabularny (komedia) w reżyserii Antoniego Bohdziewicza

Zbiory rysunków

  • Ja Pana nie przerobię, Czytelnik 1985

Książki dla dzieci

  • Ballada o Dentyście (1966)
  • Szare uszko. Czy to jest opowieść obrazkowa? (Komiks dziecięcy, Scen. i rys. Mieczysław Piotrowski KAW, Warszawa 1976, Wydawnictwo Wolno 2018[9])
  • Grzyby galopują na koniach (Komiks dziecięcy, Scen. i rys. Mieczysław Piotrowski KAW, Warszawa 1977)

Wystawy w Muzeum Karykatury

2004

  • Czasy wojen i pokoju - karykatura polska 1914–1939 (wystawa zbiorowa)

1998

  • Panorama Karykatury Polskiej 1945–1998 (wystawa zbiorowa)

1985

  • Rocznice'85

Ordery i odznaczenia

Nagrody

  • Państwowa Nagroda Artystyczna III stopnia w dziale plastyki za twórczość w dziedzinie karykatury politycznej (1950)[12]
  • Nagroda Prezesa Rady Ministrów za twórczość dla dzieci i młodzieży w dziedzinie ilustracji książkowej (1956)[5]
  • Srebrny Medal na Internationale Buchkunst-Ausstellung w Lipsku (1959)[13]
  • Nagroda Państwowa I stopnia za ilustrację książkową (1962)[13]
  • Złota Szpilka (nagroda za rok 1966)
  • Złota Szpilka (nagroda za rok 1968)
  • Złota Szpilka z Wawrzynem (1977)

Przypisy

  1. 1 2 Zawadzka 1999 ↓, s. 384.
  2. 1 2 3 4 Zawadzka 1999 ↓, s. 385.
  3. ↑ „Miesięcznik Literacki”. 13 (1), s. 140, 1978-01. Wydawnictwo Współczesne RSW „Prasa”.
  4. ↑ Mieczysław Piotrowski | Ośrodek Badań nad Polskim Dramatem Współczesnym [online] [dostęp 2024-08-11] (pol.).
  5. 1 2 3 Odkrywca czwartego wymiaru psychologii. Mieczysław Piotrowski culture.pl [dostęp 2024-08-11].
  6. ↑ Rybka i Stepan 2021 ↓, s. 242.
  7. ↑ Ewa Wołkanowska-Kołodziej: Aktorka Konwickiego: Bóg jeden wie, dlaczego za ten film dostaliśmy Grand Prix. Radio Znad Wilii, 2015-10-14. [dostęp 2017-05-16].
  8. ↑ Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2024-08-11].
  9. ↑ Mieczysław Piotrowski: Szare uszko [online], Wydawnictwo Wolno [dostęp 2020-05-06] (pol.).
  10. ↑ Mieczysław Tadeusz Piotrowski,Internetowy Polski Słownik Biograficzny
  11. ↑ M.P. z 1955 r. nr 70, poz. 888 - Uchwała Rady Państwa z dnia 12 stycznia 1955 r. nr 0/105 - na wniosek Zarządu Głównego Robotniczej Spółdzielni Wydawniczej „Prasa”.
  12. ↑ Przyznanie Państwowych Nagród Naukowych i Artystycznych. „Nowa Kultura”. Rok I, Nr 19, s. 1, 6 sierpnia 1950. Warszawa: Związek Literatów Polskich. [dostęp 2024-08-11].
  13. 1 2 Mieczysław Piotrowski [online], Wydawnictwo Warstwy [dostęp 2024-08-11] (pol.).

Bibliografia

  • Joanna Zawadzka: Hasło: Mieczysław Piotrowski. W: Współcześni polscy pisarze i badacze literatury. Słownik biobibliograficzny. Jadwiga Czachowska, Alicja Szałagan (red.). T. 6: N-P. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne Spółka Akcyjna, 1999. ISBN 83-02-07446-2.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935–1939. Wyd. 2 poszerzone. Warszawa: Wydawnictwo Tetragon, 2021. ISBN 978-83-66687-09-7.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.