Mieczysław Tomala
![]() Mieczysław Tomala (2010) | |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| profesor nauk ekonomicznych | |
| Specjalność: nauka o polityce | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Habilitacja | |
| Profesura |
1981 |
| Instytut | |
| Odznaczenia | |
Mieczysław Tomala (ur. 16 października 1921 w Łodzi, zm. 7 września 2014 w Warszawie[1]) – polski ekonomista, politolog, niemcoznawca, dyplomata i tłumacz.
Życiorys
Podczas okupacji pracował w niemieckiej firmie budowlanej, by uniknąć wywózki na roboty przymusowe. Studiował w łódzkim oddziale Wyższej Szkoły Handlowej. Napisał pracę magisterską o problemach gospodarczych okupowanych Niemiec w latach 1945–1948. Pracował w Polskim Instytucie Spraw Międzynarodowych. W 1958 obronił doktorat pod kierunkiem prof. Jana Drewnowskiego. W latach sześćdziesiątych pracował w ambasadzie polskiej w Berlinie Wschodnim, na stanowisku radcy. Po powrocie do Polski został wicedyrektorem PISM i w 1971 otrzymał stopień doktora habilitowanego na podstawie pracy poświęconej problemom udziału gospodarki zachodnioniemieckiej w rynku światowym[2]. Pracował także w MSZ oraz w ambasadzie w Hadze. W 1981 otrzymał nominację profesorską[3]. Rozpoczął wydawanie Zeszytów Niemcoznawczych oraz był współtwórcą Fundacji Pamięć.
Życie osobiste
Od lat 60. jego żoną była Karin Tomala – profesor sinologii.
Odznaczenia
Przypisy
- ↑ Nekrolog na stronie Gazety Wyborczej
- ↑ CZŁOWIEK Z NIEMIECKĄ PASJĄ. [dostęp 2014-09-23].
- ↑ Prof. Mieczysław Tomala, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2014-09-23].
- ↑ M.P. z 2002 r. nr 1, poz. 17
- ↑ Krzysztof Ruchniewicz. Prof. Mieczysław Tomala. „Gazeta Wyborcza”, s. 16, 19-09-2014. Agora. (pol.).
- ↑ „Życie Partii”, nr 5 (543), 8 marca 1989, s. 20.
Bibliografia
- Prof. zw. dr hab. Mieczysław Tomala, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2014-09-23].
- Polska-Niemcy. Nadzieja i zaufanie. Księga Jubileuszowa na 80-lecie Urodzin Profesora Mieczysława Tomali, Warszawa: Fundacja POLITEJA, 2002.
