Mikołaj Korff (zm. 1659)
 | |
| Rodzina |
Korffowie herbu własnego |
|---|---|
| Data urodzenia |
1585 |
| Data śmierci |
1659 |
| Ojciec |
Mikołaj |
| Dzieci |
Walter |
Mikołaj Korff h. własnego (ur. 1585, zm. 1659) – wojewoda wendeński, starosta kokenhauski, pułkownik królewski. Jego ojciec, również Mikołaj, pochodził z niemieckiego rodu Korffów, który w średniowieczu przeniósł się z Westfalii do Inflant[1].
Kariera wojskowa
Służbę wojskową rozpoczął w okresie wielkiej smuty.
W latach 1621–1629 pod komendą Krzysztofa Radziwiłła brał udział w walkach ze Szwecją jako dowódca oddziału rajtarii. W styczniu 1622 r. otrzymał stopień pułkownika, a pod koniec tego roku był członkiem delegacji prowadzącej rokowania ze Szwedami, które zakończyły się podpisaniem 7 grudnia 1622 r. rozejmu w obozie nad rzeką Ugrą.
W 1629 r. przeszedł na prywatną służbę u Radziwiłłów, jednak cztery lata później powrócił do armii koronnej i jako dowódca regimentu piechoty wziął udział w odsieczy smoleńskiej. W trakcie tej kampanii był jednym z komisarzy prowadzących w imieniu Rzeczypospolitej polsko-moskiewskie rokowania na Żaworonkowych Wzgórzach.
W latach 1648–1651 uczestniczył w walkach z oddziałami Bohdana Chmielnickiego jako dowódca jednostek autoramentu cudzoziemskiego. Brał udział w bitwie pod Piławcami, w której jego oddział został rozproszony[2], a także w walkach pod Zbarażem i Beresteczkiem[3]. 1 stycznia 1652 r. odszedł ze służby wojskowej.
Kariera polityczna
W 1634 r. został kasztelanem wendeńskim oraz starostą kokenhauskim, a w 1643 r. wojewodą wendeńskim. Brał udział w sejmach w latach 1623, 1646, 1648 i 1649. Na sejmie elekcyjnym 1648 r. opowiedział się za kandydaturą Jana Kazimierza na tron polski i złożył podpis jako jego elektor[4].
W dobie potopu szwedzkiego związał się ze stronnictwem Janusza Radziwiłła i razem z nim podpisał 20 października 1655 r. układ w Kiejdanach, zrywający unię z Polską i poddający Wielkie Księstwo Litewskie pod szwedzką protekcję[5]. W trakcie tego spotkania Mikołaj Korff wygłosił przemówienie, podczas którego doszło do nieoczekiwanego zdarzenia: zerwała się podłoga i kilka osób zostało niegroźnie rannych. Zostało to odebrane jako zły znak[6].
Był ojcem Waltera[3], ciwuna trockiego od 1657 r., męża Reginy Ogińskiej, secundo voto Pociejowej, oraz Ernesta Jana, który brał udział w walkach z Kozakami i Rosją w latach 1654–1656.
Przypisy
- ↑ Mikołaj Korff h. własnego [online], www.ipsb.nina.gov.pl [dostęp 2022-05-05] (pol.).
- ↑ Ibidem.
- 1 2 Adam Spodaryk, Dwa niepublikowane szkice obozów wojska litewskiego podczas kampanii przeciw powstaniu Chmielnickiego, „Przegląd Historyczno-Wojskowy”, XIX (LXX) (3-4 (265-266)), 2018, s. 236.
- ↑ Mirosław Nagielski, Udział wojskowych w sejmie elekcyjnym 1648 roku, „Wieki Stare i Nowe”, 2017.
- ↑ Układ w Kiejdanach - Muzeum Historii Polski [online], muzhp.pl [dostęp 2022-05-05] (pol.).
- ↑ Sławomir Leśniewski, Potop : czas hańby i sławy : 1655-1660, Wydawnictwo Literackie, 2020, ISBN 978-83-08-07058-1, OCLC 1156647748 [dostęp 2022-05-05].
Linki zewnętrzne
- Nicolaus IV von Korff. geni.com. [dostęp 2025-02-18].