Mikołaj Spit
| Biskup Deventer | ||
| ||
| Kraj działania | ||
|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | ||
| Data i miejsce śmierci | ||
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Prezbiterat |
29 czerwca 1879 | |
| Nominacja biskupia |
19 lutego 1894 | |
| Sakra biskupia |
30 maja 1895 | |
| Data konsekracji | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||
| Współkonsekratorzy |
Casparus Rinkel | ||||||
| |||||||
Nicolaus Bartholomeus Petrus Spit (ur. 9 marca 1853 w Enkhuizen, zm. 24 maja 1929 w Amersfoort) – biskup Deventer Kościoła Starokatolickiego w Holandii.
Życiorys
Syn Hendricusa Spita i Geertruidy van der Veer. Absolwent seminarium duchownego w Amersfoort. W 1879 roku otrzymał święcenia kapłańskie. Pracował jako duszpasterz w Amersfoort i Egmond aan Zee. Następnie był proboszczem przy kościele św. Piotra i św. Pawła w Rotterdamie. W 1892 roku został kanonikiem kapituły utrechckiej, a w 1894 roku biskupem Deventer Kościoła Utrechtu. Od 1913 roku pełnił obowiązki dziekana kapituły utrechckiej i dziekana dekanatów Schieland oraz Zuid-Holland. W 1922 roku z powodu kłopotów ze słuchem i wzrokiem wycofał się z życia publicznego i osiadł w Amersfoort gdzie spędził ostatnie lata życia.
Biskup Nicolaus Spit był postacią, która odegrała rolę w rozwoju polskiego ruchu starokatolickiego. W 1907 roku był współkonsekratorem Franciszka Hodura z Polskiego Narodowego Kościoła Katolickiego. W 1909 natomiast był współkonsekratorem Jana Marii Michała Kowalskiego z Kościoła Katolickiego Mariawitów.