Mimus

Mimus[1]
Boie, 1826[2]
Ilustracja
Przedrzeźniacz północny (M. polyglottos)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

przedrzeźniacze

Rodzaj

Mimus

Typ nomenklatoryczny

Turdus polyglottos Linnaeus

Synonimy
Gatunki

14 gatunków – zobacz opis w tekście

Mimusrodzaj ptaków z rodziny przedrzeźniaczy (Mimidae).

Występowanie

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce[7].

Morfologia

Długość ciała 20–29,5 cm, masa ciała 36–88 g[8].

Systematyka

Etymologia

  • Mimus: łacińskie mimus – „imitator” < greckie μιμος mimos – „imitator”[9].
  • Orpheus: epitet gatunkowy Turdus orpheus Linnaeus, 1758 (= podgat. Mimus polyglottos) (Orfeusz (łac. Orpheus) – w mitologii greckiej syn króla Tracji Ojagrosa i muzy Kalliope, najsławniejszy poeta i muzyk jaki kiedykolwiek żył, jego muzyka oczarowywała dzikie zwierzęta i sprawiała, że skały i drzewa tańczyły))[10]. Gatunek typowy: Turdus polyglottos Linnaeus.
  • Mimodes: rodzaj Mimus Boie, 1826, przedrzeźniacz; greckie -οιδης -oidēs – „przypominający”[11]. Gatunek typowy: Harporhynchus graysoni Lawrence.
  • Nesomimus: greckie νησος nēsos – wyspa (= Galapagos); rodzaj Mimus Boie, 1826, przedrzeźniacz[12]. Gatunek typowy: Orpheus melanotis Gould = Orpheus trifasciatus Gould.

Podział systematyczny

Część gatunków wyodrębniona została z rodzajów Nesomimus (M. parvulus, M. trifasciatus, M. macdonaldi, M. melanotis)[13][14][15] oraz Mimodes (M. graysoni)[16][13][14][15]. Do rodzaju należą następujące gatunki[17]:

  • Mimus thenca (G.I. Molina, 1782) – przedrzeźniacz chilijski
  • Mimus patagonicus (d’Orbigny, 1836) – przedrzeźniacz patagoński
  • Mimus saturninus (M.H.C. Lichtenstein, 1823) – przedrzeźniacz białobrewy
  • Mimus dorsalis (d’Orbigny, 1836) – przedrzeźniacz rdzawy
  • Mimus triurus (Vieillot, 1818) – przedrzeźniacz białoskrzydły
  • Mimus longicaudatus von Tschudi, 1844 – przedrzeźniacz długosterny
  • Mimus polyglottos (Linnaeus, 1758)przedrzeźniacz północny
  • Mimus gilvus (Vieillot, 1808) – przedrzeźniacz siwy
  • Mimus graysoni (Lawrence, 1871)przedrzeźniacz płowy
  • Mimus gundlachii Cabanis, 1855 – przedrzeźniacz karaibski
  • Mimus trifasciatus (Gould, 1837) – przedrzeźniacz jasnolicy
  • Mimus parvulus (Gould, 1837) – przedrzeźniacz blady
  • Mimus macdonaldi (Ridgway, 1890) – przedrzeźniacz hakodzioby
  • Mimus melanotis (Gould, 1837) – przedrzeźniacz plamisty

Przypisy

  1. Mimus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. F. Boie. Generalübersicht der ornithologischen Ordungen, Familien und Gattungen. „Isis von Oken”. 1826, s. kol. 972, 1826. (niem.).
  3. W. Swainson. A Synopsis of the Birds discovered in Mexico by W. Bullock, F.L.S. and H.S., and Mr. William Bullock, jun. „The Philosophical Magazine”. New and United Series. 1, s. 369, 1827. (ang.).
  4. W. Swainson. On several Groups and Forms in Ornithology, not hitherto defined. „The Zoological Journal”. 3, s. 167, 1827. (ang.).
  5. R. Ridgway. On the genera Harporhynchus, Cabanis, and Methriopterus, Reichenbach, with a description of a new genus of Miminæ. „Proceedings of the United States National Museum”. 5, s. 45, 1882. (ang.).
  6. R. Ridgway. Birds collected on the Galapagos Islands in 1888. „Proceedings of the United States National Museum”. 12, s. 102, 1889. (ang.).
  7. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Nuthatches, Wallcreeper, treecreepers, mockingbirds, starlings, oxpeckers. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-02-14]. (ang.).
  8. M. Cody: Family Mimidae (Mockingbirds and Thrashers). W: J. del Hoyo, A. Elliott, D.A. Christie (red.): Handbook of the Birds of the World. Cz. 10: Cuckoo-shrikes to Thrushes. Barcelona: Lynx Edicions, 2005, s. 485–489, 491. ISBN 84-87334-72-5. (ang.).
  9. The Key to Scientific Names, Mimus [dostęp 2022-02-17], [archiwum].
  10. The Key to Scientific Names, Orpheus [dostęp 2025-04-07].
  11. The Key to Scientific Names, Mimodes [dostęp 2025-04-07].
  12. The Key to Scientific Names, Nesomimus [dostęp 2025-04-07].
  13. 1 2 B.S. Arbogast, S.V. Drovetski, R.L. Curry, P.T. Boag, G. Seutin, P.R. Grant, B.R. Grant, D.J. Anderson. The Origin and Diversification of Galapagos Mockingbirds. „Evolution”. 6 (2), s. 370–382, 2006. (ang.).
  14. 1 2 I.J. Lovette, D.R. Rubenstein. A comprehensive molecular phylogeny of the starlings (Aves: Sturnidae) and mockingbirds (Aves: Mimidae): Congruent mtDNA and nuclear trees for a cosmopolitan avian radiation. „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 44 (3), s. 1031–1056, 2007. (ang.).
  15. 1 2 I.J. Lovette, B.S. Arbogast, R.L. Curry, R.M. Zink, C.A. Botero, J.P. Sullivan, A.L. Talaba, R.B. Harris, D.R. Rubenstein, R.E. Ricklefs, E. Bermingham. Phylogenetic relationships of the mockingbirds and thrashers (Aves: Mimidae). „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 63 (2), s. 219–229, 2012. DOI: 10.1016/j.ympev.2011.07.009. (ang.).
  16. B.R. Barber, J.E. Martínez-Gómez, A.T. Peterson. Systematic position of the Socorro mockingbird Mimodes graysoni. „Journal of Avian Biology”. 35 (3), s. 195–198, 2004. DOI: 10.1111/j.0908-8857.2004.03233.x. (ang.).
  17. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Mimidae Bonaparte, 1853 - przedrzeźniacze - Mockingbirds, thrashers (wersja: 2024-09-19). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2025-04-07].

Bibliografia

  • The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).