Mirosław Spychalski

Miroslaw Spychalski
Data i miejsce urodzenia

10 listopada 1959
Wrocław

Zawód, zajęcie

pisarz, publicysta, reżyser

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Wolności i Solidarności Odznaka Honorowa Wrocławia

Mirosław Spychalski (ur. 10 listopada 1959 we Wrocławiu) – polski prozaik, publicysta, autor filmów dokumentalnych.

Życiorys

Absolwent Filologii polskiej UWr. W latach 1978–1989 związany z opozycją demokratycznąStudencki Komitet Solidarności (SKS), NZS, Solidarność Polsko-Czesko-Słowacka. W stanie wojennym internowany. 1982 współorganizator Akademickiego Ruchu Oporu. 1982–1984 członek konspiracyjnego Zarządu Uniwersyteckiego NZS. Od połowy 1982 do wiosny 1984 redaktor naczelny pisma NZS UWr „Komunikat”[1]. Działalność konspiracyjną prowadził do roku 1989. Redaktor i dziennikarz pism podziemnych i emigracyjnych.

W latach 1989–1992 mieszkał w Nowym Jorku, gdzie współpracował z „Nowym Dziennikiem” i z „Radiem Wolna Europa”. Członek redakcji „brulionu” (1987–1993), szef telewizyjnego Pegaza (1995–1996). Współredaktor Telewizyjnych Wiadomości Literackich (TVP2)[2]. W latach 2009–2016 członek jury Literackiej Nagrody Europy Środkowej „Angelus”. Od marca 2016 roku dyrektor OTVP we Wrocławiu.

Książki

  • Opowieść heroiczna (1989/2012) – zbiór opowiadań (wspólnie z Mirosławem Jasińskim) – wznowienie w 2012 roku w formie e-booka ISBN 978-83-7884-879-0.
  • Próba ucieczki – 1989
  • Mówi Karpowicz – 2005 (wspólnie z Jarosławem Szodą) ISBN 83-88515-96-9.

Filmy dokumentalne

  • Tymoteusz Karpowicz (wspólnie z Jarosławem Szodą, 1993)
  • Czechy po pięciu latach (wspólnie z Mirosławem Jasińskim, 1994)
  • Przepompownia (1994)
  • Krystyna Miłobędzka (wspólnie z Jarosławem Szodą, 1996)
  • Gry leśne, uliczne i piwniczne (wspólnie z Mirosławem Jasińskim, 1999)
  • Zakon (2002) – film dokumentalny (współautor scenariusza i współreżyseria)
  • Właściwie mój życiorys przepadł (2003)
  • M jak mama (2004) – film dokumentalny (współautor)
  • Dzikie pola. Historia awangardowego Wrocławia – film dokumentalny (2015)

Słuchowiska radiowe

  • Jakże wam opowiedzieć (1987)
  • Dzień pierwszy (2005)

Odznaczenia

  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2007)[2]
  • Krzyż Wolności i Solidarności (2017)[3]
  • Złota Odznaka Honorowa Wrocławia (2022)[3]

Przypisy

  1. Mirosław Spychalski – Encyklopedia Solidarności [online], www.encysol.pl [dostęp 2023-08-17] (pol.).
  2. 1 2 Artur Adamski: Encyklopedia „Solidarności”. Stowarzyszenie Pokolenie. [dostęp 2014-10-19].
  3. 1 2 Odznaka Honorowa Wrocławia – Wrocław z wdzięcznością „Wratislavia Grato Animo” [online], bip.um.wroc.pl [dostęp 2022-12-16].

Bibliografia

  • biuroliterackie.pl
  • Encyklopedia „Solidarności”
  • Kamil Dworaczek, Tomasz Przedpełski Wszystko co robiliśmy okazało się potrzebne. Wspomnienia o wrocławskim Studenckim Komitecie Solidarności, Wyd. Profil, Wrocław 2012. ISBN 83-929944-9-3, 9788392994497
  • Marcin Wieczorek bruLion Instrukcja obsługi, Ha!art. nr 19B, ISSN 1641-7453.