Misja „Centrum Służby Życia”
 Siedziba Misji w Skoczowie | |||||||||||
| Klasyfikacja systematyczna wyznania | |||||||||||
| Chrześcijaństwo └ Protestantyzm └ Pentekostalizm[1][2] └ Kościoły neocharyzmatyczne[2] | |||||||||||
| Siedziba | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||
Międzynarodowa Misja „Centrum Służby Życia” (ang. Life Centre Ministries) – ewangeliczna wspólnota religijna nurtu zielonoświątkowego[1] posiadająca swój jedyny zbór w Skoczowie przy ulicy Bielskiej[4]. Reprezentuje trzecią falę pentekostalizmu[2]. Wpisana została do rejestru Kościołów i związków wyznaniowych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji 12 grudnia 1990 roku w dziale A, pod nr 52[5]. W 2023 roku wspólnota liczyła 74 wiernych[3].
Doktryna i organizacja
Misja „Centrum Służby Życia” została założona w Południowej Afryce przez Jacka i Betty Lockwood. Do jej zadań należy zakładanie nowych zborów funkcjonujących według wzorców nowotestamentowych wspólnot chrześcijan opisanych w Dziejach Apostolskich[6].
Źródłem wiary zborów misji jest Pismo Święte[6]. Za głowę Kościoła uważany jest Jezus Chrystus, z którym żywą i bezpośrednią relację mają wierni. Są oni dla siebie braćmi i siostrami, którzy razem zabiegają o Kościół[7]. Do zadań członków zborów misji należy studiowanie Biblii, branie udziału w nabożeństwach i innych spotkaniach organizowanych przez wspólnotę, czynne uczestnictwo w pracy zboru, prowadzenie ewangelizacji oraz dawanie dobrego przykładu innym ludziom[6].
Zbory wchodzące w skład misji stanowią jednostki niezależne w sferze zarządzania wspólnotą, jej finansowania oraz prowadzenia działalności propagującej jej zasady wiary. Nowe zbory zakładane są przez pracowników Misji, a następnie kierownictwo nad nimi przekazywane jest ich członkom w celu prowadzenia dalszej działalności ewangelizacyjnej. Członkami wspólnot lokalnych zostają osoby, które pragną świadomie wypełniać Bożą wolę i złożą wniosek o przyjęcie do zboru[6].
Istnieje stanowisko starszych zboru, które obejmują osoby cieszące się szacunkiem członków wspólnoty, uznawani za dojrzałych w wierze i posłuszeństwie. Funkcja ta ma na celu uniknięcie dominacji w kierowaniu zborem przez jedną osobę. Członkowie trzyosobowej rady starszych nie decydują jednak o wszystkich kwestiach dotyczących wspólnoty, ponieważ za najważniejsze decyzje odpowiedzialni są wszyscy jej członkowie. Głównym zadaniem starszych jest prowadzenie nauczania i głoszenia, w związku z czym w celu skupienia się przez nich na tej działalności funkcjonuje służba diakonów, pełniących funkcję pomocniczą w stosunku do starszych, którzy przekazują im część zadań we wspólnocie. Diakoni są również nazywani liderami, prowadząc opiekę nad danymi służbami w zborze[7].
Statystyki
Dane według statystycznych ankiet wyznaniowych
| Rok | Liczba wiernych | Liczba zborów | Liczba duchownych |
|---|---|---|---|
| 1999[6] | 64 | 1 | 2 |
| 2005[6] | 86 | 1 | 4 |
| 2006[8] | 70 | 1 | 5 |
| 2007[8] | 75 | 1 | 4 |
| 2008[8] | 70 | 4 | 1 |
| 2009[9] | 70 | 1 | 4 |
| 2010[9] | 70 | 1 | 4 |
| 2011[9] | 70 | 1 | 4 |
| 2012[10] | 70 | 1 | 4 |
| 2013[10] | 72 | 1 | 4 |
| 2014[10] | 78 | 1 | 4 |
| 2015[6] | 75 | 1 | 3 |
| 2016[11] | 77 | 1 | 3 |
| 2017[11] | 80 | 1 | 3 |
| 2018[11] | 80 | 1 | 3 |
| 2020[6] | 72 | 1 | 3 |
| 2021[6] | 72 | 1 | 3 |
| 2022[12] | 70 | 1 | 3 |
| 2023[3] | 74 | 1 | 3 |
Dane według wyników spisów powszechnych
| Spis powszechny | Liczba deklaracji |
|---|---|
| Narodowy Spis Powszechny 2011[13] | 1–99 |
| Narodowy Spis Powszechny 2021[14] | 33 |
Przypisy
- 1 2 Zbigniew Pasek, Kościoły i związki wyznaniowe we współczesnej Polsce: wykaz wraz z komentarzem, „Przegląd Religioznawczy” (2(276)/2020), 2020, s. 214, ISSN 1230-4379.
- 1 2 3 Leszek Jańczuk, Wspólnoty pentekostalne w Polsce i ich klasyfikacja, „Łódzkie Studia Teologiczne” (25 (2016) 4), 2016, s. 40, ISSN 1231-1634 [dostęp 2025-02-23].
- 1 2 3 4 5 Dominik Rozkrut, Rocznik Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej 2024, Warszawa: Zakład Wydawnictw Statystycznych, 2024, s. 190, ISSN 1506-0632.
- ↑ Kontakt [online], misjacentrum.org [dostęp 2025-02-19].
- ↑ Kościoły i związki wyznaniowe wpisane do rejestru kościołów i innych związków wyznaniowych. mswia.gov.pl. [dostęp 2015-09-04].
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Paweł Ciecieląg, Wyznania religijne w Polsce w latach 2019–2021, Warszawa: Zakład Wydawnictw Statystycznych, 2022, s. 158, ISBN 978-83-67087-17-9 [dostęp 2025-02-06].
- 1 2 O nas [online], misjacentrum.org [dostęp 2025-02-19].
- 1 2 3 Grzegorz Gudaszewski, Mariusz Chmielewski, Wyznania Religijne - Stowarzyszenia Narodowościowe i Etniczne w Polsce 2006-2008, Warszawa: Zakład Wydawnictw Statystycznych, 2010, s. 86, ISBN 978-83-7027-456-6 [dostęp 2025-02-08].
- 1 2 3 Paweł Ciecieląg, Mikołaj Haponiuk, Wyznania religijne i stowarzyszenia narodowościowe i etniczne w Polsce 2009-2011, Warszawa: Zakład Wydawnictw Statystycznych, 2013, s. 97, ISBN 978-83-7027-519-8 [dostęp 2025-02-08].
- 1 2 3 Paweł Ciecieląg, Wyznania religijne w Polsce 2012-2014, Warszawa: Zakład Wydawnictw Statystycznych, 2016, s. 97, ISBN 978-83-7027-612-6 [dostęp 2025-02-06].
- 1 2 3 Paweł Ciecieląg, Wyznania religijne w Polsce w latach 2015–2018, Warszawa: Zakład Wydawnictw Statystycznych, 2019, s. 189, ISBN 978-83-66466-00-5 [dostęp 2025-02-06].
- ↑ Dominik Rozkrut, Rocznik Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej 2023, Warszawa: Zakład Wydawnictw Statystycznych, 2023, s. 199, ISSN 1506-0632.
- ↑ Grzegorz Gudaszewski, Struktura narodowo-etniczna, językowa i wyznaniowa ludności Polski - Narodowy Spis Powszechny Ludności i Mieszkań 2011, Waszawa: Zakład Wydawnictw Statystycznych, 2015, s. 231, ISBN 978-83-7027-597-6.
- ↑ Przynależność wyznaniowa - dane NSP 2021 dla kraju i jednostek podziału terytorialnego [online], stat.gov.pl.